Categorie: school

het oog naar boven…


tekening 37 uit het nieuwe knieboek LEVEND WATER voor groep 2 (leverbaar zomer 2011) met dank aan Michel de Boer - huistekenaar van Levend Water

In verband met de veertigdagentijd lees ik het boek ‘Namaakgoden’ van Tim Keller. Hoofdstuk 1 (“alles wat je ooit hebt gewild”) gaat over Abraham, die zijn zoon Isaak moet gaan offeren. Keller maakt in dit hoofdstuk mooi duidelijk waarom Abraham deze opdracht kreeg. Hij zegt bijvoorbeeld: “Isaak was een prachtig geschenk voor Abraham. Maar een veilig bezit was dit geschenk pas wanneer hij God op de eerste plaats wilde stellen.” De laatste paragraaf heet dan ook: “Uw bergbeklimming” en eindigt als volgt:

“Net als Abraham worstelde ook Jezus geweldig met wat God van hem vroeg. In de olijfgaard van Getsemane vroeg hij de Vader of er een andere weg was, maar tenslotte ging hij gehoorzaam de berg Golgota op naar het kruis. Wij kunnen niet alle redenen weten waarom onze Vader toestaat dat ons kwade dingen overkomen, maar net als Jezus kunnen we in die moeilijke tijden hem vertrouwen. Door het oog op hem te slaan en ons te verblijden over wat hij voor ons gedaan heeft, zullen wij de nodige vreugde en hoop hebben – en zullen wij voldoende vrij van namaakgoden zijn – om gehoor te geven aan wat God van ons vraagt in de donkerste en moeilijkste tijden.“

“race to nowhere” in het onderwijs

Het ABC, de Amsterdamse schoolbegeleidingsdienst, heeft de documentaire ‘race to nowhere‘ aangekocht. Door deze film op verschillende locaties te vertonen, hopen ze de discussie aan te wakkeren over de steeds grotere druk om te presteren in het onderwijs. Donderdag 10 februari werd de film voor het eerst vertoond in het Amsterdams Lyceum. Vanwege de toch wat trage documentaire kwam de discussie helaas ook wat traag op gang. Duidelijk was in ieder geval dat de Amerikaanse situatie anders is dan in Nederland. Toch kwam al snel op tafel dat ook de politiek in Nederland het onderwijs wel deze kant wil opduwen. Het zien van de documentaire zet in ieder geval aan tot nadenken over wat nu eigenlijk het doel moet zijn van een school. En vervolgens komt bij mij ook de vraag op, wie dat doel mag of moet vaststellen. Is het de overheid, of zijn het de ouders van schoolgaande kinderen? Daarnaast zet het natuurlijk ook aan om na te denken over hoe scholen, vandaag de dag,  omgaan met door de overheid gestelde eisen.

Ik worstel zelf ook met bovenstaande vragen. Zeker als je vel jaren gewerkt hebt in een school met een sterke identiteit, moet je je afvragen waar alles toe dient. Waar wil ik met mijn leerlingen naar toe? Wat zijn mijn ultieme doelen met bijbelgetrouw onderwijs? Hoe ga ik om met termen als passend onderwijs, ontwikkelingsgericht onderwijs en opbrengstgericht werken? En in een maatschappij waar ouders maar weinig tijd voor hun kind overhouden, wat is dan de taak van de school? Naar mijn idee is het nog heel veel het volgende: Een gereformeerde school moet een sterkte identiteit hebben. Geef ze bijbelverhalen mee en ook veel geloofskennis. Het liefst zorg je er ook voor dat ze weerbaar het echte leven aankunnen. En jazeker, leerlingen moeten leren leven uit genade en dat in liefde tot Jezus hun Heiland. Vervolgens moeten hun prestaties natuurlijk ook de beste zijn. Scoren op de CITO eindtoets! Je moet immers je gaven en talenten zo goed mogelijk ontwikkelen!

Ik denk dat veel van onze scholen lijden onder deze zeer brede, maar tegelijk ook zeer verengde doelstelling. Ik denk dat er te weinig een echt doordachte bijbels onderwijskundig en ook pedagogisch verhaal is. En al zeker geen gereformeerd verhaal. Willen gereformeerde scholen overleven zullen ze veel meer met ouders moeten gaan nadenken over het curriculem. Keuzes maken en ook samen met ouders vaststellen wat we breikt willen hebben als kinderen op hun 12e het basisonderwijs verlaten. Maar ook bedenken hoe kinderen wilt voorbereiden op een leven als volgeling van Jezus.

wordt vervolgd

weg uit Kampen?…. welkom!

Veel kerkelijke bladen zijn door de jaren heen bij ons in de brievenbus geschoven. Soms door geldgebrek, soms omdat ik het toch niet meer las, zegde ik verschillende abonnementen op. Maar ‘De Reformatie’ is gebleven. Ik heb wel eens op het punt gestaan om hem op te zeggen, maar dan verscheen er gelukkig op dat moment weer een goed artikel. Ongeveer een jaar geleden werd het trouwens veel leesbaarder en kreeg het uiterlijk een moderne smoel. Met veel waardering lees ik regelmatig de artikelen van Ad de Bruijne. Vandaag viel nummer 10 in de brievenbus met daarin een hoofdartikel van professor Ad. Hij denkt daarin na over een vertrek van de Theologische Universiteit  (GKv) uit Kampen. Een verfrissende gedachtegang lijkt me. Daarom hoop ik echt dat er een levendige discussie op gang komt in vrijgemaakt Nederland. Het zal u niet verbazen dat ik pleit voor verhuizing. Amsterdam lijkt me de aangewezen nieuwe vestigingsplaats. En zonder al te veel gekheid, er zijn echt heel veel redenen voor te bedenken. Voor de vuist weg een aantal in willekeurige volgorde;

  • Amsterdam is de hoofdstad van Nederland en vanuit de hele wereld zeer goed bereikbaar.
  • Er zijn in Amsterdam goede partners in UvA en VU te vinden.
  • Daarnaast heeft Amsterdam voor studenten veel te bieden aan een breed scala van culturele uitingen; musea, theaters enzovoort!
  • Ook een reden is dat Amsterdam heden ten dage nog maar 3% serieuze kerkgangers heeft. Het kan een geweldige stimulans zijn voor de meer dan 200 kleine christelijke gemeenten in Amsterdam wanneer een bijbelgetrouwe universiteit zijn tenten zou opslaan in Amsterdam.
  • Voor het samenwerkingsverband ‘Amsterdam in beweging’ zou het een geweldige stimulans zijn.
  • Studenten kunnen wanneer ze gestudeerd hebben in Amsterdam zich nooit meer een wereldvreemde houding aanmeten.

Er zijn vast nog wel meer redenen te noemen, maar ik hoop dat het idee van prof. Ad de Bruijne, al was het dan op persoonlijke titel, positief wordt opgepakt!

levend water; beeldtaal

Prachtige poster is het geworden. Ik hoop dat hij echt in heel veel klaslokalen komt te hangen. Juf of meester kan leerlingen dan uitdagen om dit gebed ook uit te beelden. Zoiets vergeet je je hele leven toch niet meer! Michel heeft er op aanwijzingen vanuit de GH er een prachtige plaat van gemaakt. Dus bij dezen; Pauline en Emmie heel veel dank! Dat het ook een aanzet mag zijn om verder te zoeken op internet naar LEVEND WATER. Bij de start van het seizoen 2011/2012 zal de methode trouwens volledig compleet zijn. Mijn gebed is dan ook dat veel, heel leerlingen in hun latere leven er iets aan mogen hebben dat op hun school zo veel uit de bijbel is verteld. En dat ze ook met plezier terugkijken op alle discussies die zijn losgemaakt door dit prachtige hulpmiddel voor het basisonderwijs!

Kevin McCloud, architect

Op TV is heel veel rotzooi te zien. Een understatement natuurlijk. Gelukkig zijn er ook veel goede programma’s. Documentaires, vaak op zeer vreemde tijden uitgezonden en ook programma’s die echt iets over het leven hebben te zeggen. Zeker op de BBC en op de Belgische TV zijn regelmatig oogstrelende series te vinden. Gelukkig maakt de Nederlandse TV daar ruim gebruik van.  Een van mijn helden is bijvoorbeeld Kevin de architect en ontwerper. Op de commerciële zender draait een serie De Grote Verbouwing. Oorspronkelijk van Channel4/UK. In elke aflevering wordt een bouwproces gevolgd van een woonhuis. Vaak op het platteland in het Verenigd Koninkrijk. Kevin laat zien hoe slim of dom de opdrachtgevers zijn. Ook schroomt hij niet om uit te leggen wat hij minder mooi vindt.  Vaak laat hij zien hoe opdrachtgevers proberen zo groen mogelijk te bouwen. Bijzondere huizen ontstaan door dat laatste gegeven. Sommige woningen zijn soms volledig klimaat-neutraal. Je zou zo’n aflevering eens met een bovenbouw groep moeten bekijken en vandaar uit gaan filosoferen met leerlingen over wonen. Kevin geeft in ieder geval prachtige aanzetten!

Jan Reyers in Egypte

De berichten vandaag uit Egypte zijn heel dubbel. De bevolking komt in opstand, de regering staat zwaar onder druk. Maar er zal nog heel wat water door de Nijl moeten stromen voordat er echte vrijheid zal zijn denk ik. Je hoopt echt dat het land wat democratischer zal worden. Mijn gedachten gaan dan ook naar ouders van GBS Veerkracht die uit Egypte komen. Ze zullen deze dagen in zeer grote spanning doorbrengen. Een paar weken geleden al een aanslag op een Koptische kerk en daarom ook angst rond het gebouw van de Koptische Kerk aan het Mosplein in Noord.

Wie iets meer wil weten over Egypte moet uit de serie van Jan Reyers (België), deel 3 gaan bekijken. Deel  1 en 2 waren ook zeer boeiend en zijn ook nog wel te vinden op de Belgische uitzending gemist.  Indrukwekkende verhalen en vergezichten. Maar met deel 3, kijk je ook wat anders naar de verschrikkelijke beelden op het journaal. Trouwens dezelfde serie wordt ook uitgezonden door de VPRO.

Burn-out en de relativiteitstheorie

De man zit thuis met behoorlijke vermoeidheidsklachten. Wanneer hij teveel bezig is met zijn werk of  zich druk maakt, krijgt hij last van hoofdpijn. De man gaat naar de huisarts die dezelfde naam heeft als de beroemde arts uit Lambarene. De huisarts vertelt de man, dat zijn klachten duiden op burn-out. Bij een vervolgbezoek wijst de huisarts de man op een boek over burn-out; jij leest immers graag. “Je kunt dan beter voor jezelf inschatten in welke fase je zit.”  Helaas staat het burn-out boek niet op de plank bij de huisarts. Enig googelen levert zowel de goede titel als de schrijfster op. Bij de grootste boekhandel in Amsterdam heeft de man het boek zo in handen. Enig bladeren levert al snel weer hoofdpijn op. De man struint daarom maar verder op de afdeling ramsj. Ongelooflijk hoe veel prachtige boeken daar in mooie stapels liggen. De man vindt tussen alle aanbiedingen de biografie over Albert Einstein.  De man bedenkt dat relativeren altijd een van zijn sterke kanten is geweest.  Wie weet kan hij nog wat opsteken van dit boek over de man die bekend is geworden met E=mc² en de relativiteitstheorie. Thuis gekomen gaat de man lezen en ontdekt dat het een zeer geroemde en ook een zeer goed leesbare biografie is. Ondanks zijn burn-out leert hij veel over deze zeer bijzondere man, zijn leven en vooral zijn manier van denken.   Alleen al in de inleiding komt de man een drietal uitspraken tegen die tot nadenken stemmen.

  • ” In de geschiedenislessen moet uitgebreid aandacht worden besteed aan diegenen die met hun onafhankelijke karakter en autonome beoordelingsvermogen de mensheid een gunst hebben bewezen.”
  • “Kritische opmerkingen van leerlingen moeten vriendschappelijk worden opgevat.”
  • En tot slot: “Verbeeldingskracht is belangrijker dan kennis.”

De man wordt door de bedrijfsarts doorgestuurd naar een firma waar alleen maar psychologen werken. Het gebouw is genoemd naar Einstein. De hal van het gebouw is behangen met de foto van de bijzondere Nobelprijswinnaar en een aantal onbegrijpelijke wiskundige formules. Op de vierde verdieping zit de man al snel lijsten in te vullen die erg lijken op de lijsten, die hij ooit invulde over leerlingen die moesten worden doorverwezen. De psycholoog in het Einstein-gebouw stelt een dag later ook vast dat de man burn-out is. Of zeg je; een burn-out heeft?

Ter aanbeveling; in de ramsj: € 12,50

PS Op pagina 285 staat uitgelegd dat Einstein zelf niets moest hebben van de koppeling tussen relativiteitstheorie en relativisme. Ik wil me zelf trouwens ook geen relativist noemen. (Einstein noemde zijn theorie liever ’theorie van de onveranderlijkheid’.)

The Nits in een gereformeerde gymzaal

Een mooi verhaal over Henk Hofstede in de krant van zaterdag. Moet daarom maar eens een elpee van THE NITS kopen. Ze maken tenslotte prachtige muziek. Maar het volgende, en dat vond ik opvallend:

Jaren geleden ging ik naar de tandarts aan het Oosterpark. De tandarts was getrouwd met Frans Wong. Hij was de eigenaar van de abortuskliniek. Hij leeft niet meer, maar het was een heel charmante man. Dat laatste heeft niets te maken met mijn anti-abortusstandpunt natuurlijk. Aan het park staat ook de kerk waar we elke zondag heen gaan. Al meer dan 30 jaar en dat nog steeds met veel genoegen. Henk Hofstede woont aan het park, vlakbij de abortuskliniek. The Nits hebben een oefenruimte. Prachtig, een oude gymzaal. De gymzaal hoorde tot begin jaren 80 bij de gereformeerde dr. M.B. van ’t Veerschool. De school was ooit openbaar, maar in 63 werd ie dus gereformeerd. Omdat het gebouw te oud was en wegzakte moesten we er uit. Leegstaand werd het door onverlaten in de hens gestoken en dat was het einde. Alleen de gymzaal werd gered en is dus nog steeds in gebruik.

mijn jaaroverzicht 2009

De kranten, de tv en ook de radio staan deze dagen bol van de jaaroverzichten en het terugblikken. Het kan haast niet anders of je gaat daardoor zelf ook nadenken over wat er in een jaar gebeurd is. Daarom mijn eigen overzicht. Natuurlijk is het maar een keuze, een persoonlijke. En het is voor mijn weblog, ook dat legt beperkingen op.

LEVEND WATER
 Dit jaar verscheen rond de zomervakantie het 4e deel van de Bijbelmethode Levend Water. Nadat het project voor groep 8 tot en met 5 was afgerond, kwam er een doorstart voor groep 4 tot en met 1. Het belangrijkste van de methode is wel dat de bijbelvertellingen nog steeds centraal staan. Het meest niet zichtbare is dan ook de handleiding. Deze is via de website te downloaden en tegenwoordig ook in gedrukte vorm beschikbaar. Als projectleider ben ik trots dat de methode een succes is en zeer goed ontvangen binnen de gereformeerde scholen. Gelukkig zijn ook er steeds meer christelijke scholen die de methode aanschaffen. Ook is een editie van de werkboeken in de Herziene Statenvertaling. Komend voorjaar verschijnt het materiaal voor groep 3. Voor deze groep ontwikkelen we een prachtig ‘knieboek’.

AANBOUW
Onze jongste dochter ging in het voorjaar van 2009 de deur uit. Om het lege gevoel een beetje naar de achtergrond te duwen zijn we samen met de buren gaan uitbouwen. Omdat we van de gemeente Diemen een stukje grond konden bijkopen was het interessant om na te gaan denken over uitbreiding van de woonkamer. Het project vergde flink wat voorbereiding; aannemer zoeken, nadenken over wat je wel en niet wilt en ook zelfwerkzaamheid. Het resultaat mag er zijn. De firma HCB uit Oostzaan zij met ere genoemd. En tot op de dag van vandaag zijn we ontzettend blij met de ruime woonkamer die we nu hebben.

MUZIEK
In 2009 zijn we met regelmaat naar het Concertgebouw geweest. Al een aantal jaren hebben we een abonnement op het Nederlands Philharmonisch Orkest. Heerlijk om over te geven aan de meest uiteenlopende klassieke muziek. Daarnaast is het ook een voorrecht om zo dicht bij het Concertgebouw te wonen dat het gemakkelijk op de fiets is te doen. Het mooie van een abonnement is dat je elke keer weer verrast wordt. Een hoogtepunt was dit jaar de presentatie van de VEERKRACHT CD. Een mooie compliatie van succesnummers en het Veerkrachtlied. Trouwens nog steeds verkrijgbaar!
In oktober zijn we naar het optreden geweest van de ‘Sons of Korah’. Een groep Australische musici die de psalmen op een geweldige manier ten gehore brengen. Een hoogtepunt! http://www.sonsofkorah.com/

KERK EN SCHOOL
 In school zijn we na de zomervakantie gestart met het Afrikaproject. Een van de mooiste onderdelen daarvan is dat we ook Afrikaanse kerkdiensten bezoeken. Zo is er al een keer een groep van school naar een Ghanese kerkdienst in Amsterdam-ZO geweest. Zo ontstaat er nog meer begrip voor elkaars kerkelijke culturen.
Bijzonder is dat veel leerkrachten van school echt betrokken zijn bij het werk van hun eigen gemeente. Of dat nu op gebied van gemeentestichting ligt, of op het gebied van muziek of kinderwerk; het is wel werken in Gods Koninkrijk.
Mooi is in dit verband ook dat de predikant van mijn eigen gemeente, de OPK, op bezoek kwam met een mede kerkenraadslid. Uitgebreid hebben we doorgepraat over het verband tussen school en kerk. Ikzelf ervaar het als hernieuwde belangstelling. In onze eigen gemeente zijn er 60 kinderen tussen 10 en 0 jaar. Een geweldig mooi gegeven! Het stelt vervolgens gezinnen voor de vraag over hoe we een school kiezen, wanneer een kind 4 jaar wordt. De komende jaren zal daar hopelijk nog veel over gesproken worden.

SAMEN
In school ontmoeten we elke keer weer ouders die lid zijn van de meest uiteenlopende kerken in Amsterdam. Ik persoonlijk ervaar dat elke keer als bemoedigend en mooi. Natuurlijk zijn er vele, vele verschillen. Natuurlijk zou je sommige kerken willen hervormen. Dat laatste is trouwens niet mijn taak als schooldirecteur.
Mooiste gebeurtenis in dit verband was dat op 18 juni 2009 de GKV en de CGK in Amsterdam elkaar erkenden als kerken van Jezus Christus en er daardoor volledige plaatselijke samenwerking kan ontstaan.

TE WIT
Onze Amsterdamse overheid houdt van alles bij. Zeker waar het gaat om kleur en prestaties. Een mooi voorbeeld daarvan is dat een gemeentelijk rapport uitspreekt dat de kleur van onze school te wit is voor de wijk Slotermeer-Geuzenveld. Een vreemde constatering aangezien wij een school voor heel Amsterdam zijn en zelfs voor leerlingen van buiten de gemeentelijke grenzen. Helaas haal je dan op een vreemde manier de krant van Amsterdam.

Een pak voor de broek

Natuurlijk pakt de media breed uit. In Amersfoort sprak een voorganger over opvoeding. In zijn onderwijzing liet hij duidelijk blijken dat hij een voorstander is van de corrigerende tik. Schande wordt er van gesproken. Natuurlijk vraag je op zo’n moment af, of het verstandig is om zo hard te roepen dat je voor het slaan van kinderen bent. In onze huidige cultuur is het ‘not done’ en zelfs bij wet verboden. Ik weet ook wel dat in Gods Woord staat; ‘spaar de roede niet’. De roede lijkt dan in de verte wel wat op de roe van Zwarte Piet. Maar dat is nog geen vrijbrief om er maar op los te slaan. Dat laatste bedoelde de betreffende voorganger ook niet.
Ik kan uit mijn jeugd herinneren dat ik twee keer een pak slaag van mijn vader heb gehad. Van beide keren weet ik ook nog, wat ik echt fout had gedaan. Dat bewuste pak slaag was zeer verdiend, al vond ik het niet leuk. Ik ga hier geen pleit voeren voor pakken slaag. Maar, persoonlijk, vind ik ook dat de overheid zich niet moet bemoeien met corrigerende tikken.

Ik pleit voor gezinnen waar de liefde heerst. Waar ouders echt geven om hun kind(eren). Ik pleit er voor dat vaders en moeders in liefde met elkaar omgaan en daarbij heus wel es een keer woorden hebben. Ik pleit voor ouders die aandacht hebben voor hun kind, op alle vlakken. (lees H18 in het INFORMATIEBOEKJE) Ouders die meekijken met het huiswerk, ouders die het Veerpraatje lezen, ouders die op tijd hun formulieren inleveren. Ouders die op hun vrije zaterdag echt iets doen met hun kinderen. Ouders ook die hun kinderen voorgaan in een goede manier omgaan met de natuur. En daarom ook de GROENE VOETEN week serieus nemen.

Laat het hele verhaal ons maar aan het denken zetten over hoe wij omgaan met onze eigen fouten (corrigeren we onszelf ook met een corrigerende tik?)Laat het ons steeds weer aan het nadenken zetten, hoe we in liefde omgaan met de kinderen die God aan ons heeft toevertrouwd.