IDFA 2018
Vorige week is de IDFA gestart in Amsterdam. Vorige week, donderdagmorgen, een prachtige herfstdag, heerlijk op de fiets naar de Reguliersbreestraat. Ik had mijn eerste film op het programma staan. Al weken geleden had ik mijn programmaatje al puzzelend in elkaar gezet. De keus was ook dit jaar zo groot, dat je eigenlijk niet weet waar je moet beginnen. Maar ‘mijn startfilm’ (Genesis 2.0) was een prachtig verhaal over de uitgestorven mammoet. Russische jagers steken in kleine rubberbootjes 350 kilometer open water over en bivakkeren in povere onderkomens op een afgelegen Siberisch eiland. Ze zoeken slagtanden van mammoeten, om die later te verkopen aan Chinese handelaren. Ondertussen proberen in Korea, China en de VS wetenschappers een nieuwe mammoet te creëren. Vooral het Chinese verhaal is beangstigend. In de film is te zien dat de Russische directeur van het Siberische Mammoetmuseum op bezoek gaat bij een groot wetenschappelijk instituut, waar men inmiddels van miljoenen mensen genetisch materiaal heeft verzameld. Een van de Chinese geleerde is zeer trots op zijn instituut en zegt: “Wij kunnen God perfect maken”. Een verhaal dat aan het denken zet, over menselijk vernuft, maar ook over eenzaamheid en uitbuiting.
‘Sheep Hero‘ is een Nederlandse documentaire over schaapherder Stijn op de Brabantse hei. Een meeslepend epos over een gedreven man, die het uiteindelijk niet wint van de overheid en natuurbeheerders. Het gevecht van Stijn en zijn vrouw levert prachtige beelden op, maar is ook een aanklacht tegen systemen. Na afloop van de film werd het echtpaar geïnterviewd, inmiddels zijn ze vertrokken naar Frankrijk en proberen het kaasmaken onder de knie te krijgen. Een aanrader!
Ook de film van Werner Herzog, ‘Meetin’ Gorbachev‘ is een prachtig geheel geworden, ik zag hem vrijdagavond laat in een uitverkocht Eye. Het interview met de inmiddels oude en zieke Michail Gorbatsjov wordt afgewisseld met historische beelden. Een geweldige geschiedenisles, met in de hoofdrol een bijzondere Sovjet-leider. Een menselijke leider, met oog voor het volk en het zou een voorbeeld voor huidige wereldleiders moeten zijn.
‘A Mariage Story‘ is een boeiend verhaal over een Tsjechisch echtpaar dat in 1980 voor het eerst werd gefilmd op hun trouwdag. De documentairemaakster Helena Třeštíková heeft het echtpaar gevolgd, met tussenpozen, tot ze hun 35-jarig huwelijk vieren. Václav en Ivana krijgen vijf kinderen en al hun ups en downs komen voorbij. Een integer verhaal en aansprekend, omdat we zelf trouwden in 1980.
En bent u niet in de gelegenheid om in Amsterdam een documentaire te gaan bekijken, dan kunt u rustig zoeken bij de publieke omroep waar dezer dagen prachtige docu’s worden uitgezonden.
VOORSPELLINGEN IN 1811
In Nederland verblijven ongeveer 400 kinderen van migranten/ vluchtelingen die hier geboren zijn of langer dan vijf jaar wonen. Zij lopen bewezen psychologische schade op als zij uitgezet worden naar hun land van herkomst (of dat van hun ouders). Daarom: een Kinderpardon dat wél werkt.
Maar we kunnen niet blijven toekijken en daarom zijn er nog veel meer handtekeningen nodig. Tweehonderdduizend is mooi, maar Tim Hofman wil er wel vijfhonderdduizend. Ik zou zeggen: op naar de miljoen handtekeningen! Teken 
Het heeft even geduurd, en eindelijk is het zover. Via de advocaat kregen we van Gerechtshof Amsterdam een beschikking op ons beklag. Simpel gezegd, het hof (drie rechters) heeft nagedacht over ons beklag. Ons beklag hield in dat we het niet eens waren met de beslissing van de officier van justitie om de zaak tegen de agent die Harm heeft aangereden, te seponeren. Hij vond het dus niet nodig om de agent te gaan vervolgen en een rechtbank daar een uitspraak over te laten doen. Zijn beslissing en zeker de manier waarop de OvJ ons daarvan op de hoogte bracht, kwetste ons. De boodschap was toen, mei 2017, simpel; ‘de agent reed veel te hard, maar uw zoon had beter uit moeten kijken’.
Het hof had te beoordelen of een strafrechter zou kunnen komen tot een veroordeling voor enig strafbaar feit. En daarnaast moest het hof beoordelen of er voldoende belang was bij het instellen van een strafrechtelijke vervolging. Beide vragen moeten dan bevestigend worden beantwoord en dan pas volgt er een bevel tot vervolging. Na flink wat overwegingen kwam het hof tot een uitspraak. Daarbij citeer ik een belangrijke zin: “Het hof is van oordeel dat beantwoording van deze vragen (over naleving van allerlei regels en dergelijke), die mede van belang zijn voor de dagelijkse praktijk van het politiewerk niet in de besloten setting van een artikel 12 Sv. procedure kunnen worden beantwoord.” Even later volgt punt 9 van de beschikking:
Het werd een interessante avond bij van Rossum. De prachtige boekhandel aan de Beethovenstraat zat stampvol. En alhoewel Jan Brokken beslist geen volleerd spreker is, boeide hij met zijn verhaal de aanwezigen. Geregeld ging er een instemmend gemompel op. Bijna anderhalf uur vertelde Brokken over zijn boek “De rechtvaardigen”. Hij opende zijn verhaal over de ontstaansgeschiedenis van het boek op een prachtige manier: “Sommige geschiedenissen dienen zich abrupt aan, maar laten zich niet gelijk vertellen…”. (In 1983 al kwam hij voor het eerst in aanraking met deze geschiedenis.) En later ook nog zo’n mooie uitspraak: “Alles van belang begint onverwacht, hoe reageer je dan?”
Drie conclusie waar ik hartgrondig ‘amen’ op zeg. De lezing van Brokken sloot mooi aan op de film die ik dinsdagavond met een goede vriend zag. In ons rustige dorp Diemen is gelukkig een klein cultureel centrum, waar regelmatig uitstekende films worden gedraaid. Deze keer was het BlaKkKlansman, een film over een zwarte agent die in Colorado infiltreert bij de KKK (de Klu Klux Klan). Een waargebeurd verhaal dat zich in de jaren 70 van de vorige eeuw afspeelt. Hier worden trouwens wel lijnen naar vandaag getrokken. Aan het eind zien we beelden van de aanslag in Charlottesville, waarbij een rechtsextremist inreed op een groep antifascistische betogers. Een jonge vrouw kwam om het leven. Daardoor heen zijn gedeeltes van de reactie van president Donald Trump op de aanslag, gemonteerd. Ook hier weer de eenling die zijn verantwoording neemt, zwarte politieagent Ron Stallworth. En ook hier zie je dat veel burgers slecht geïnformeerd zijn en al snel wegkijken.