een held stopt er mee

In Sheffield (Engeland) vinden deze weken de wereldkampioenschappen snooker plaats. Snooker is een van oorsprong typisch Engelse vorm van biljarten. Inmiddels is het dan wel overgewaaid naar China, maar dat is omdat Chinezen uiteindelijk overal de beste in willen zijn. In het Crucible Theeatre begonnen een paar weken geleden 32 snookerspelers aan hun wedstrijden. Wanneer je langere tijd hebt thuisgezeten is het volgen van dit soort wedstrijden heerlijk ontspannend. Je leert steeds beter hoe het spel in elkaar zit en weet op een gegeven moment zelfs, hoe je zelf zou moeten doen. Niet dat ik het ooit zelf heb gesnookerd trouwens. Een van de beste en ook sympathiekste  snookerspelers is al jaren Stephen Hendry (geb. 1969). Op zijn 16e werd hij al professioneel speler. Wanneer hij weer het BBC beeld vulde zat ik meestal ademloos toe te kijken. Nu hangt hij de keu in de wilgen en dat is toch het einde van een snooker-tijdperk. In totaal is hij zeven keer wereldkampioen geweest. Ook nu deed hij weer mee, maakte zelfs een break van 147, maar in de kwartfinale moest hij het afleggen tegen de jongere generatie. Natuurlijk zal de BBC hem nog regelmatig inhuren voor zijn onderkoelde commentaar. We hoeven ook geen medelijden met Stephen Hendry te hebben dat hij al zo vroeg met pensioen gaat. Zijn prijzengeld bedraagt volgens internet alleen al zo’n ruim 2 miljoen Engelse ponden. Daarnaast zal hij nog wel een veelvoud aan sponsorgeld binnenhalen.

Snooker is een sport die veel training vergt. Training van het spel, maar ook zeker ook training om de spanning aan te kunnen. Een officiële wedstrijd duurt uren en vergt ook nog eens een geweldig tactisch inzicht en ook een behoorlijke portie wiskunde. Stephen Hendry was een grootmeester van het spel. Hij zal gemist worden, maar gelukkig zijn ze aan de overkant van de Noordzee ook goed in het eren en levend houden van sporthelden!

Bijzonder blijft het dat snooker in Nederland niet echt van de grond is gekomen. Zelfs het biljarten is in ons land tegenwoordig geen echte sport meer lijkt het wel. Jaren geleden had je in sportprogramma’s op de radio nog wel verslagen van biljartwedstrijden. Wanneer de beroemde Belgische biljarter Raymond Ceulemans aan tafel kwam, zwegen de toeschouwers en mocht de radiopresentator alleen maar fluisteren. Wijlen Theo Koomen kon dat als de beste! Naar mijn idee is het biljarten een marginaal bestaan gaan leiden in Nederland. Zelfs een tafelbiljart raken we aan de straatstenen niet kwijt. Het is in zeer goede staat en weinig gebruikt. Compleet met ballen en telraam en ook biljartkeus! Voor elk aannemelijk bod op Marktplaats, maar helaas. Snooker speel je trouwens met veel meer ballen. Een witte speelbal, 6 kleuren (waaronder de zwarte) en 15 rode ballen. Er komt wel wat rekenwerk bij kijken, maar dat vormt tegelijkertijd de uitdaging. Als kijkspel is het zeer boeiend, alhoewel de Engelsen er ook flink op gokken. Gebeurde dat niet dan was het waarschijnlijk ook niet zo populair op de BBC.