de toekomst van het onderwijs

In het juni-nummer van de AVS is het thema; de toekomst van het onderwijs. Trendwatcher en filosoof komen aan het woord. In een viertal artikelen komt van alles voorbij. Voor ieder die bij het onderwijs betrokken is als leidinggevend tot en met leerkracht, een must om te lezen. Naar mijn idee ook een mooi onderwerp om eens een discussiebijeenkomst over te beleggen. Een paar zaken die mij opvielen. Bakas (trendwatcher) zegt dat een van de grote thema’s van de komende tijd eenzaamheid zal zijn. Hij zegt: “In een tijd met meer communicatiemogelijkheden dan ooit tevoren, voelen meer mensen dan ooit zich eenzaam.” Deze stelling vraagt er natuurlijk om, om besproken te worden, zeker in het gereformeerde onderwijs. Wat gaan we doen met zo’n gegeven? Hoe bereiden we leerlingen daar op voor? Of zorgen we juist, dat we net doen of het er niet is? Naar mijn idee liggen er op dit gebied geweldige uitdagingen, waar je je als gereformeerd onderwijs geweldig mooi kunt onderscheiden. Een prachtige leidraad daarbij kan het laatste boek van Tim Keller zijn over gerechtigheid.

In een ander artikel komt uitgebreid Ad Verbrugge aan het woord. Hij is van BON (Beter Onderwijs Nederland) en reageert op stellingen, samen met Harry Starren van De Baak. Filosoof Ad Verbrugge maakt een aantal zeer rake opmerkingen over het onderwijs. Ik geef wat kenmerkende uitspraken:

  • De adviesbureaus hebben het hbo en mbo verstoord en ik vrees dat ze nu het basisonderwijs gaan aanpakken.
  • Of je verhoogt de lonen, of de onderwijsresultaten glijden af. Het is maar wat je over hebt voor de kinderen.
  • Ik maak mij grote zorgen over het te veel zelfstandig werken van kinderen en het veel te vroeg diagnostisch indelen. Kinderen komen in stromen terecht waar ze moeilijk meer uitkomen.
  • Als leerkrachten begeleiders worden, wordt de school een buurthuis.
  • Hoe meer je gaat coachen, hoe minder er uit komt.
  • Juist omdat je elkaar niet meer opzoekt en aankijkt worden er dingen uitgewisseld waar je helemaal naar van wordt. (over o.a. Hyves)
  • Een schoolleider moet uit het onderwijs komen en zelfs deels voor de klas staan. ….. De hoofdmeester van vroeger, die fulltime voor de klas stond, had feilloos door wat het eindniveau was en wist wat er mis ging.

de geschiedenis van de liefde

‘De geschiedenis van de liefde’ is een boek met verschillende verhaallijnen. Dat kan verwarrend werken, maar de schrijfster Nicole Krauss heeft het echter zeer vernuftig, als een soort puzzel, allemaal in elkaar verweven. Na drie pagina’s heeft het boek je al in de greep en wil je het gewoon uitlezen. Een echte aanrader dus! Op internet circuleren genoeg uitgebreide beschouwingen, daar verwijs ik graag naar. Opvallend mooi vond ik de foto op het stofomslag. Bij zo’n bijzondere foto denk je al gauw dat in de VS ook hetzelfde omslag is gebruikt. Op de site van mevrouw Krauss stond echter een hele andere omslag. Die had men ook best in Nederland kunnen gebruiken, lijkt me. En wie is nu die mevrouw op de omslag? Is het de schrijfster zelf? De achterkant van de titelpagina zegt dat de foto uit het Museo di storia della fotografia Fratelli Alinari in Florence komt.

Io + gatto / ik en kat

De betreffende omslagfoto schijnt in het archief van fotografe Wanda Wulz (1903-1984) te zitten. Is het dan de fotografe Wanda? Dat wordt helaas niet vermeld. Wat doet deze foto op een boek van Nicole Krauss? Mevrouw Wulz heeft in ieder geval een wereldberoemde foto nagelaten. Is dat misschien weer een extra puzzeltje wat bij dit boek hoort? Een kat komt echter nergens in het boek voor.

Waarom heeft men dan in Nederland een volstrekt andere omslag gemaakt voor zo’n prachtig boek? Ondanks het feit dat de Wanda Wulzfoto erg mooi is. De man van Nicole Krauss schrijft ook boeken. Volgens haar mag je geen parallellen trekken met de boeken van haar man. Ze zijn volstrekt onafhankelijk. Het gekke is nu dat de omslagen van de boeken van Jonathan Safran Foer wel letterlijk vertaald kunnen worden. Dit boek gaat over een  bijzondere jongen, waarvan de vader is omgekomen bij de aanslag op de Twin Towers.  Een prachtige omslag. Alle redenen om dat bij vertalingen ook te gebruiken. Waarom dan niet bij ‘De geschiedenis van de liefde’?

Jonathan Safran Foer

 

 

 

plan voor de omroepen

Het schijnt dat de regering een bezuinigingsplan voor het huidige omroepbestel heeft vastgesteld, waar ook de omroepen mee instemmen. Aangezien ik veel thuis ben en ook regelmatig de radio of tv heb aanstaan, kan ik er wel een beetje over meepraten. Toch heeft men vergeten naar mijn advies te luisteren. Op radio 1 hoorde ik zojuist een nogal warrige discussie over dit punt. Maar laat nu Henk Westbroek heel aardig mijn mening verkondigen! Meestal vind ik deze man een grote flapdrol, maar nu had hij toch het gelijk aan zijn kant. Mijn ideeën zijn eigenlijk heel simpel uit te voeren. Gooi het hele bestel op de schroothoop en maak een Publieke Omroep naar voorbeeld van het BBC-model. Daar valt best een hele mooie Nederlandse variant op te maken. Geen reclame, van begin tot eind moet dat verboden worden! Daardoor krijg je ook geen oneerlijke concurrentie meer met commerciële omroepen. Eventueel laat je het volk meer betalen als dat werkelijk nodig is. En allerlei programmamakers die nu uitstekende programma’s maken, kunnen dat ook doen voor de Nederlandse BBC. De EO is waarschijnlijk best in staat om een variant op het veel geprezen “Songs of Praise” te maken. Westbroek wilde wel een actiegroep oprichten. Naar ik weet bestaat die al. Nu alleen de politiek nog om.

Pelgrim op de Alpe d’Huez, broer Henk in de krant!

Pelgrim op de Alpe d’Huez Geplaatst: 9 juni 2011 08:48, laatste wijziging: 9 juni 2011 08:53     Bas Jansen

Capelle aan den IJssel – Hardlopen ging niet meer als gevolg van darmkanker. Maar de fiets bracht uitkomst voor Henk Wimmenhove. Vandaag bestijgt hij met ruim 4000 fietsers de Alpe d’Huez in een sponsor-actie voor KWF Kankerbestrijding. Het gevoel dat Henk Wimmenhove (52) vandaag in zijn kuiten gaat voelen, is niet na te bootsen in de polder. Hij moest het in de voorbereiding op zijn beklimming van de Alpe d’Huez doen met de Van Brienenoordbrug in Rotterdam. ‘4,5 procent stijgingspercentage, dat stelt eigenlijk niets voor.’ Voor de zesde keer op rij wordt vandaag de fietstocht tegen kanker Alpe d’HuZes verreden en het evenement trekt meer deelnemers en media-aandacht dan ooit. Wimmenhove staat voor het eerst aan de start om de sportieve strijd tegen zijn ziekte aan te gaan.

Twee jaar geleden kwam voor hem de diagnose: darmkanker met uitzaaiingen naar de lever. Na chemotherapie en bestralingen volgde een zware operatie. Het waren bange tijden voor hem en zijn gezin. Niet lang na de operatie stak de ziekte opnieuw de kop op en begon de behandeling weer van vooraf aan.

Wimmenhove, wiskundeleraar aan de Gereformeerde Scholengemeenschap Randstad (GSR) in Rotterdam, was lang uit de roulatie. Vorig jaar september begon hij weer voorzichtig met lesgeven. Afgelopen maandag stond hij voor het eerst weer een volle dag voor de klas. Of de kanker nu weg is? ‘Twee weken geleden leken er weer twee plekjes zichtbaar op de lever, een week geleden was op een echo niets te zien.’ Voor zover mogelijk raakt de Capellenaar gewend aan een leven met wisselende vooruitzichten. Op dit moment is Wimmenhove optimistisch en voelt hij zich relatief fit. ‘Helemaal de oude word ik niet meer, er is een Henk vóór en er is een Henk ná de kanker’, vertelt hij.

Zowel mentaal als conditioneel heeft Wimmenhove flinke klappen te verduren gehad. De fiets helpt hem lichamelijk sterker te worden. ‘De laatste jaren liep ik rondjes hard met mijn dochter. Maar als gevolg van de chemo voelde ik veel pijn in mijn voeten door de trilling van het lopen.’ Van fietsen had hij geen last en hij begon met korte rondjes in de buurt. ‘Nu is een tocht van 120 kilometer peanuts voor mij. Mijn uithoudingsvermogen neemt toe en ik heb ook veel plezier op de fiets.’

‘Oom Henk, u kunt het toch ook een keer doen?’, vroeg een neef die al eens deelnam aan de Alpe d’HuZes. Toen de online-inschrijving opende, was Wimmenhove er als de kippen bij. Veel deelnemers proberen zes keer – zie de naam van het evenement – bergop te gaan. Wimmenhove niet, hij volgt het doktersadvies op en houdt het bij één beklimming plus afdaling. Hij twijfelt niet of hij de top zal halen. ‘Ik rij mijn eigen tempo en in de vlakkere bochten kan ik even lekker ademhalen.’

Zoals alle deelnemers wordt de docent gesponsord. Hij ging voor 3500 euro maar zit nu al boven de 5000 euro. De totale opbrengst van de Alpe d’HuZes gaat naar KWF Kankerbestrijding met dit jaar als speciaal doel de periode van diagnose van kanker te versnellen. Een aansprekend doel voor Wimmenhove. Afgelopen weken ervoer hij weer de spanning en onzekerheid tussen twee controlemomenten. Naast de financiële steun ontvangt hij veel bemoediging van familie, vrienden en gemeenteleden uit de kerk. ‘Gisteren kreeg ik nog een mooie e-mail: “Doe je best Henk. Ik voel me altijd dichter bij God in de bergen, dat komt door psalm 121.” Ik kan me voorstellen dat ik me ook ga voelen als een pelgrim, zoals de schrijver van dat lied.’ De ziekte heeft hem gesterkt in zijn geloof. ‘Het voelt alsof God dichter bij mij is gekomen.’de Nederlandse berg

De klim van ruim dertien kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage van 8,1 procent is niet toevallig het decor van de Nederlandse sponsoractie in de strijd tegen kanker. De Alpe d’Huez draagt in de volksmond de naam ‘de Nederlandse Berg’. Van de 26 keer dat in de Tour de France de finish op de berg lag, kwam acht keer een Nederlandse wielrenner als eerste over de eindstreep. 22 juli staat de befaamde col weer op het programma van de Ronde van Frankrijk.

fietsen voor / tegen kanker

Deze week staan veel media ruimschoots in het teken van ONDERZOEK NAAR KANKER. Radio 2 schenkt veel aandacht aan de velen die morgen 9 juni, de Alpe d’Huez gaan beklimmen. Mijn broer Henk gaat het ook proberen en het gaat vast lukken! We zullen daar later wel over melden. Vorige week belde neef Roel uit Geldermalsen op. Hij heeft de bekendste berg in Frankrijk al twee keer beklommen. (nou ja eigenlijk wel tien keer geloof ik) Hij werkt bij de Rabobank en heeft daardoor zo zijn contacten natuurlijk. En in zijn vrije tijd fiets hij graag. Daarom heeft hij afgelopen week voor “Ride for Hope” gefietst. “Ride for Hope” is een stichting die onderzoek naar hersentumoren wil ondersteunen. Ze hebben met elkaar toch maar even 65.000 euro bij elkaar gefietst. Donderdag fietsten ze van Neeltje Jans naar Kampen. Van Kampen gingen ze op vrijdag via de Afsluitdijk naar IJburg. Dat was de reden dat neef Roel belde. Hij had een slaapplaats nodig. Op de Nesciobrug heb ik hem opgepikt. Op mijn elektrische fiets kon ik hem nauwelijks bijhouden. Neef Roel rijdt op een “afgedankte” fiets van Steven Kruijswijk; een Nederlandse wielrenner die 7e werd in de Giro. Maar desondanks een geweldige prestatie om zo,n 800 kilometer in drie dagen af te leggen. Zaterdagmorgen moest hij om half zeven starten om voor donker in Zuid-Limburg te kunnen zijn. Op de foto is te zien  dat hij het gehaald heeft. Van harte gefeliciteerd Roel!

congo een geschiedenis

Enkele weken geleden heb ik boek ‘Congo een geschiedenis’ uitgelezen in mijn boekenkast gezet. Met aarzeling echter, want het nodigt uit tot terugbladeren en herlezen. Een uitgebreide recensie zal ik de lezers van mijn blog besparen. Die zijn elders al genoeg te vinden. Tegelijkertijd vermeld ik wel, dat ik het boek vijf sterren geef. Daarom ook niet alleen maar een aanbeveling om dit boek van David van Reybrouck te gaan lezen, maar een oproep die wat mij betreft verder en dieper gaat. Dit boek is een ‘must’, zoals dat heet. Alleen al dat je meer te weten komt over de foto op de omslag. Eitienne Nkasi is waarschijnlijk geboren in 1882 en overleed in ieder geval in 2010. Intrigerend dat deze man, die de voorkant van Reybroucks boek, 128 schijnt te zijn geworden.  Over deze 128 jaar gaat ook het grootste gedeelte van het boek. Uitgebreid komt de geschiedenis aan de orde van de Belgische koning Leopold II tot en met de huidige contacten met China. Het is een droefmakende geschiedenis. Geweld, onderdrukking, uitbuiting; het wisselt elkaar constant af. Het leert je tegelijkertijd ook dat België in het bijzonder, maar zeker heel Europa een ongelooflijke schuld op zich heeft geladen in grote delen van Afrika. Daarom ook vind ik het must dat mensen het lezen. Hier kun je niet schouderophalend aan voorbijgaan. Het zet je aan het denken over hoe NGO’s te werk gaan, het zet je aan het denken over de verschillende Pinksterkerken die ook in Amsterdam vertegenwoordigd zijn, het zet je ook aan het denken over hoe Nederland zijn kolonialisme altijd heeft verdedigd. En het zet je aan tot nog veel meer denken.

‘Congo een geschiedenis’ is een goed geschreven boek. Het boeit van begin tot eind. Sommige gedeelten zijn zeker van literaire kwaliteit. Ik miste zelf de foto’s in het boek. Gelukkig maakte de omslag veel goed. Op internet valt trouwens veel materiaal te vinden. Ook zijn er diverse documentaires over Congo gemaakt die zeker ook her en der nog wel te vinden zijn. Tot slot; ‘Congo een geschiedenis’ is geen verdrietig boek.

juichen voor de heer

plaat 36 (KB1 LW), tekening Michel de Boer

Je raakt er niet op uit gekeken. De plaat van de doortocht (zie vorige blog) is werkelijk schitterend. Maar ook het verhaal er achter is zo bijzonder. Mozes die vol vertrouwen op zijn God op het water sloeg, waarna de zee zich spleet en het volk achter hem aan kwam. Moet toch een bijzondere gewaarwording zijn geweest. Aan beide kanten geweldig muren van water! Zouden ze werkelijk de vissen hebben kunnen zien zwemmen?

Eenmaal aan de overkant hebben ze gemerkt dat de farao met zijn leger volledig was verzwolgen door de golven. Op de oever hebben ze het toen gedanst van vreugde. De zus van Mozes heeft daar een prachtig lied over geschreven trouwens. (het lied van Mozes en Mirjam in de prachtige bewerking van Hanna Lam.)

Gisteren ging ik met mijn vrouw weer naar het AMC. Gelukkig waren de resultaten van het onderzoek positief. Geen uitzaaiingen dus in de lymfeklieren rond het weggehaalde stuk darm (23 centimeter is toch niet niks). Ook een reden om te zingen!

 

 

 

 

 

 

 

levend water; geniet!

De komende maand rolt het laatste deel van Levend Water van de persen in Zwolle. Je kunt ook zeggen het eerste deel. De bijbelmethode voor het basisonderwijs, Levend Water, is daarmee compleet. Een geweldige prestatie. Het gereformeerd onderwijs in het bijzonder mag zich rijk gezegend weten. Meer informatie is te vinden op de site www.bijbelonderwijs.nl. En voor iedereen die de bestellingen moet doen voor een nieuw seizoen; er zijn op dit moment mooie kortingen!

Doortocht door de Rode Zee, H13 knieboek voor groep 1. Tekening Michel de Boer

Misschien is deze prachtige plaat (die moet je echt op A3 formaat zien!) van de doortocht door de Rode Zee wel symbolisch voor het ontstaan van de methode. Onze grote machtige God heeft een weg gebaand, dwars door een woelige zee. Soms was het een heel moeizaam proces en ook niet iedereen stond te juichen. Terugkijkend mogen we straks juichen op een droge oever! Leerlingen mogen elke schooldag verhalen horen van hun juf of meester. Het materiaal van de bijbelmethode Levend Water kan daarbij een geweldige steun zijn. Om te vertellen, maar ook om uit te dagen via vragen en teksten. En zeker de platen van de knieboeken zullen kunnen helpen op met de leerlingen in gesprek te komen.

Soms zie jezelf ook staan, voor een woelige zee. Dan heb je lastige vragen over de toekomst. Op dit moment beseffen we dat zeker in onze thuissituatie. Gelukkig knapt Coos, mijn vrouw elke dag een beetje op van haar darmoperatie. Maar er liggen nog flink wat onzekerheden voor ons. Desondanks mogen we juichen voor de Heer van Israël.

Auferstehung

De laatste jaren ben ik meer van de muziek van Gustav Mahler gaan begrijpen en houden. Verschillende keren heb ik het Concertgebouw symfonieën van hem horen opvoeren. Steeds weer een aangrijpende gebeurtenis. Gisteravond voerde het Nederlands Philharmonisch Orkest symfonie nr.2 uit, onder leiding van de nieuwe dirigent Marc Albrecht. In dit muziekstuk worstelt Mahler met zeer diepe levensvragen. ‘Is er een leven na de dood?’ is wel de hoofdvraag. In de symfonie ‘Auferstehung’ heeft Mahler deze vraag vertolkt in zeer aangrijpende en dramatische muziek. Zelden zit het podium zo vol met musici, het orkest lijkt tot buitengewone proporties opgeblazen. In het laatste deel klinkt de muziek zelfs vanuit de gangen van het Conceretgebouw. En wanneer het koor mee gaat doen en “aufersteh’n, ja aufersteh’n wirst du” zingt, lopen de rillingen over je rug. Het slagwerk laat het gebouw trillen op zijn grondvesten en ook het orgel laat zijn donkere tonen horen.

Coos was niet mee deze keer. Ze is opgenomen in het Flevoziekenhuis om geopereerd te worden aan darmkanker. Gelukkig is zover we nu kunnen constateren alles goed gegaan. Vanavond mag ik haar weer ophalen uit Almere. Toch confronteert het ons natuurlijk met levensvragen. Waarom ik, waarom zij? Hadden we al niet genoeg op ons bord? En als het nu allemaal verkeerd afloopt? Natuurlijk grijpt zo iets diep in. Soms waanden we ons in een achtbaan. Maar ook steeds was er het besef dat er een levende God is, een Vader in de hemel die voor ons zorgt. En dan zeg je tegen elkaar: waar zouden we zijn en moesten we blijven, als we dat vertrouwen niet hadden? Door deze ellende van kanker heen, ben ik nog meer gaan beseffen dat Jezus Christus de dood overwon en op stond uit de dood. Bekijk de plaat nog maar eens goed die ik met Pasen op mijn blog heb gezet. In het lege graf is alleen maar een cocon. een omhulsel, te zien. De Heer is echt waar opgestaan! Door de muziek van Gustav Mahler heen speelde dat door mijn hoofd. Dat geeft troost en rust en heel veel vertrouwen voor de toekomst.

rouvoet

André Rouvoet stopt met de politiek. Onverwacht kwam dat niet, maar opeens was het de opening van het nieuws.  Zoals te verwachten was, zat hij ’s avonds gelijk bij Pauw en Witteman. Gelukkig werd het deze keer een goed gesprek. Op CU site zag ik in het twitteroverzicht dat de scheidende politicus nog een paar uur had doorgepraat met beide presentatoren en ook met Bart Chabot. ‘Zendingswerk’ zullen we maar zeggen. Ik heb veel respect voor deze geboren politicus. En alhoewel ook hij inmiddels wel een beetje behoorde tot de ‘maatpakkenpolitici’, dwong hij zeer veel respect af. Daarom mijn lijstje van opmerkelijke kanten van deze ras-politicus:

  • Na het vertrek van Kars Veling heeft Rouvoet de partij een geweldige positieve drive gegeven, zonder daarbij het verleden uit het oog te verliezen.
  • Door zijn optreden in de Tweede Kamer werd hij een waardig opvolger van Jongeling en Gerrit Schutte; kennis van zaken gelieerd aan nuchterheid en christelijke realiteitszin. Deze aarde blijft immers een tranendal en zal in deze bedeling geen paradijs worden.
  • Als minister heeft hij ongelooflijk veel voor de gezinnen in Nederland betekent. Soms lijkt het of deze zaken in snel tempo weer worden teruggedraaid, maar dat valt gelukkig mee. Er is echt een accentverschuiving in gang gezet als het gaat over opvoeding, begeleiding van gezinnen en de aanpak van probleemgezinnen.
  • In de media kon hij uitstekend een positief geluid laten horen als christen. Geheel in de lijn van Tim Kellers nieuwste boek over ‘gerechtigheid’.

Op dezelfde dag dat Rouvoet zijn vertrek aankondigde, trouwde in Londen  de kleinzoon van Queen Elizabeth met zijn Kate. Op de foto hiernaast geven ze elkaar de zo langverwachte openbare kus. De menigte juicht, maar het bruidsmeisje slaat de handen voor de oren, het is haar te veel lawaai. Wat een symboliek! Dat zou in de ChristenUnie ook kunnen gebeuren. Rouvoet groet de menigte, maar de aanhang slaat de handen voor de oren. Ik hoop echter dat binnen de partij de discussie over echt christelijke politiek door gaat. Een open, maar ook bewogen oog voor de samenleving. Een samenleving waarin al te gauw de zwakke verliest en naar de marges wordt gedrongen. En dan alsjeblieft geen grote woorden over buitenlandse misstanden, maar aandacht voor gehandicapten, voor anders sexueel geaarden, voor vluchtelingen, voor eenzame ouderen, voor hardwerkende meesters, juffen en verpleegkundigen. Met naar ik hoop ook een scherpzinnige aanpak van de populistische PVV.