Zalig die treuren … | In memoriam Harm 1982 – 2016 (57)

De eerste dag van juni is prachtig. Vandaag zal de steen op Harm zijn graf geplaatst worden. Zorgvlied baadt in de zon en we gaan eerst maar eens flink snoeien. Ook enkele naburige graven knappen we een beetje op. Wanneer de mannen van de steenhouwerij komen aangereden kunnen ze gelijk aan de slag. Eerst wordt een grote liggende steen gelegd waarna de treden aan de voorkant volgen. Wanneer dat allemaal goed ligt volgen er twee staande stenen. We mogen zelf meekijken of het volgens ons timmermansoog allemaal klopt. Wanneer alles staat is het best wel een emotioneel moment. Het ontwerp van Iris is in het echt nog mooier. De teksten zijn door de steenhouwer prachtig in het Belgische hardsteen gebeiteld. En ook de twee mannen die het allemaal moesten plaatsen waren zeer tevreden. Het is een prachtig monument geworden en in zijn forsheid past het echt bij wie Harm was. Zijn naam in zijn lettertype en ook de beginregels van psalm 121. Gisteren kregen we nog een mooi verhaal van een van Harm zijn vele vrienden. Hij haalde herinneringen op aan een gezamenlijke skivakantie. In de hoge bergen was Harm blijkbaar in zijn element, zelfs als hij onderuit ging. Harm die zijn geloof wel eens karakteriseerde als een botsautogeloof wist zeker dat je het van boven de bergen moet verwachten, al ging dat soms ook knetterend.
De treden aan de voorkant zijn niet alleen praktisch, je kunt even gaan zitten en lekker weg mijmeren, maar die drie treden wijzen ook omhoog…
Als familie konden we het niet laten om hier een vers uit de prachtige bergrede van Jezus te citeren. ‘Zalig die treuren, want zij zullen vertroost worden.’ Voor ons is het belangrijk om dat iedere keer weer tot je door te laten dringen en wie weet is het een eyeopener voor een verdrietige voorbijganger. En wanneer je er langs loopt, zie je opeens tussen die twee staande stenen toch een opening; er is meer dan hier en nu; zicht op een leven na dit leven.

Kyrie eleison