Even afstand 2 | In memoriam Harm 1982 – 2016 (61)

Ach ja, tegenwoordig is het heel gewoon om je laptop mee te nemen op vakantie. Niks niet ‘even afstand’ dus. Zowel bij het kasteel als op de camping was wifi aanwezig. Bij het kasteel, midden in de Bourgogne, was de verbinding zwak, maar het ging. Bij de receptie van de camping in de Luberon kon ik zelfs mijn favoriete krant downloaden! Op die manier ben je toch verbonden met thuis en de familie en dat voelt goed. Zo kreeg ik afgelopen zaterdag verschillende mailtjes over een ingezonden in het Parool. Een degelijk verhaal van iemand die er goed over heeft nagedacht en de situatie goed kent aan de Nassaukade. Voor de geïnteresseerden, volg deze link: INGEZONDEN PAROOL. Meneer Peter Meere, hartelijk dank! Het laat tegelijk ook zien dat het verhaal nog niet klaar is, dat maakt het ook weer ingewikkeld.

In Trouw stond een paar weken terug alweer, een heel mooi vraaggesprek met Manu Kierse over verdriet en rouwverwerking. Een erg goede beschouwing en zeker het lezen waard. Volg deze link: ARTIKEL TROUW.  Ook dat zijn gewoon dingen die je in je vakantie onder ogen krijgt, je kunt er je ogen en oren niet sluiten voor het verdriet. Het leven gaat door en het verdriet ook.  De afgelopen dagen hebben we, met al ons verdriet, nog heerlijk gefietst in de Bourgogne. Prachtige fietspaden hebben ze daar, langs het Canal du Centre en ook over oude spoorlijntjes. Je kunt niet echt een tocht maken, het is echt heen en terug, maar gelukkig zie je het landschap dan ook op twee manieren voorbijkomen. We hebben maar niet een camera op onze fiets gemonteerd om later alles nog eens terug te zien. Er was ooit een collega die een filmapparaat op zijn hoedenplank van de auto monteerde om achteraf te kunnen genieten van alle mooie uitzichten. Dat laatste was niet nodig, we genoten van de prachtige wijngaarden waarin men druk bezig was om de te lange uitlopers te verwijderen. We genoten van de geel geelgekleurde zonnebloemvelden, die op de heenweg nog groen waren. Al fietsend kwamen we onder de indruk van al het mooie, maar hadden we ook de gelegenheid om ons verdriet te delen.