Goed dat je er bent | In memoriam Harm 1982 – 2016 (4)
We worden geleefd. En soms treed je even buiten jezelf en kijk je het aan en denkt; het kan niet waar zijn. Gisteren was een heftige dag omdat er toch nog dingen geregeld moesten worden. “De bel gaat, wie doet de deur even open?” Er word gezorgd en wordt gehuild, geschreven op de bovenste helft van de kist en ondertussen speelt Jip met de duplo-trein en maakt prachtig bijbehorend geluid. Ondertussen is de kaart-ploeg druk in de weer om alles op tijd klaar te krijgen en op het nippertje lukt het nog om een advertentie geplaatst te krijgen.
Veel te vroeg wakker zitten we toch weer beneden om lieve en ontroerende reacties te lezen. Je wilt alle schrijvers en mooie gedachten wel omhelzen en nooit meer loslaten. Je leest lieve woorden van mensen die je al jaren niet meer gezien en gesproken hebt. Wat mooi Gerdien, Herman, Anne, Sylvia, Rob, Trijnie en al die anderen. Iedere keer wellen tranen en moet ik al weer een andere zakdoek pakken. Wat mooi, mooi, mooi…..
Het is heerlijk weer en fietsen naar de Oosterparkkerk. Ik zeg nog tegen Coos, we gaan niet iedere keer omarmen, want dat trekken we niet. Maar eenmaal op de stoep bezondig ik mij al. Zo warm en goed om tussen je eigen mensen te zijn. Je wilt ze allemaal in je armen sluiten, hun troost doet zo goed. “Goed dat je er bent”, zeggen onze broers en zussen. Je denkt, ja fijn en fijn dat jij er ook bent. Maar je keel zit dicht en zwijgend omhels je de volgende. Gelukkig begint de dienst en zingen we psalm 84 in de versie van de Psalmen van Nu; Wat hou ik van uw huis!
Samen staan we op het podium en ik probeer met verstikte stem uit te leggen wat ons bezighoudt. Ik vertel van Fiene, maar ook dat psalmen troost geven, ook al zijn ze drieduizend jaar oud. En dat ik hoop dat donderdag alle broers en zussen er ook bij zijn in de Westerkerk.
De preek die Jaap Groenenberg voorleest is, met een knipoog, van Tim Keller en gaat over Openbaring 21. ‘Uitzicht op de nieuwe hemel en aarde geeft hoop!’ In mijn Moleskine teken ik nog een keer de letters van Harm en zijn levensdata eronder.
Goed dat God er is en mensen zich buigen voor hem en tegelijkertijd beseffen dat ze het ook niet begrijpen. God; goed dat je er bent. Goed dat je er bent, waar hadden we anders heen gemoeten? Goed dat je er bent, broer, zus in de Heer! Goed dat er troost is, goed dat er tranen zijn om te huilen, goed dat er armen zijn om te omhelzen.
Goed dat je er bent, maar dat je zei vorige week toch ook niet? Maar zeg het alle volgende keren ook tegen de ander; goed dat je er bent!
Beste Roel (en Coos),
Vanmorgen hoorde ik het verschrikkelijke bericht dat jullie zoon is gestorven. Ik begrijp uit het IM dat dit de zoon is die je nog weleens om advies vroeg met betrekking tot de digitalisering van Levend Water. Klopt dat Roel?
Wat moet ik zeggen? Hier zijn geen woorden voor…. Ik wens jullie van harte Gods nabijheid. Hij zal jullie troosten, want dat heeft Hij beloofd. Gisteren werd bij ons in de kerk Jesaja 43:1-5 voorgelezen. “Wees niet bang, want Ik ben bij je!”
Heel veel sterkte a.s. donderdag, nu, en de komende weken!
Beste Roel, Coos, Rieke en Femmie
Gecondoleerd met het onbeschrijfelijke; het verlies van jullie zoon en broer Harm. Wij kennen Harm als het vriendje van Tim in de Esstede. Samen speelden ze in de buurt en in onze tuinen. Jullie gingen verhuizen maar we bleven elkaar ontmoeten in Diemen aan de deur en in het winkelcentrum. Altijd is er dan een praatje en gaat het ook over de kinderen en kleinkinderen, hoe het met ze gaat, wat ze doen. Zo zijn we ook Harm een beetje blijven volgen. Het is niet te bevatten dat hij er niet meer is, en hoe immens jullie verdriet is. We wensen jullie heel veel sterkte en kracht om dit te dragen en leven met heel ons hart met jullie mee.
Lieve groet Luuk, Sandra, Tim en Sofie Poorthuis
Beste Roel en Coos, via Saskia hoorden we van het overlijden van jullie zoon Harm. We wensen jullie heel veel sterkte en kracht toe om dit verdriet een plek te kunnen geven in jullie leven. We vergeten nooit de liefde die jullie hebben laten zien aan Saskia, het is een voorbeeld om door te geven!
Veel liefs, Frank en Annette Smit-Rittersma
Lieve Roel,
Vandaag las, Anja jullie de rouwadvertentie in het ND. ‘ Staat er echt Wimmenhove?’ heb ik nog gevraagd. Ze had zich jammer genoeg niet vergist.
Ik heb net je website gevonden. En je blog gelezen. Knappe schrijfstijl by the way; Vanuit je hart rechtstreeks op papier.
Ik bij het lezen denken aan ‘ Ein deutsches requiem’, ‘Denn alles fleisch es ist wie grass’ ‘aber des Hern wort bleibet in ewigkeit’ ‘ Tot Who ist dein stachel’. Dat lijkt nogal grootspraak voor hem die niet weet dat De Dood al verslagen is. We mogen uitzien naar een nieuwe hemel en aarde.
Lieve Roel ik wens jou en je vrouw Gods nabijheid toe.
Beste Roel, Coos en familie,
Wat een ongelofelijk verdriet! En wat een schrik! Zo plotseling!
34 jaar geleden zat ik bij je in de klas Roel, toen Harm werd geboren. Dat stoeltje waar hij in ligt op één van de voorgaande foto’s hebben we als klas volgens mij gegeven. En een jaar of 15 later heb ik hem een week mogen meemaken op een zeilkamp. Wat een springkikker was hij toen, maar wat een ontzettend leuk joch!
Niet te bevatten dat hij er nu niet meer is. Jullie oudste en enige zoon. Begrijpen zullen we het niet, maar God is erbij op de weg die jullie nu gaan!
Heel veel sterkte!