Categorie: kerk

weg uit Kampen?…. welkom!

Veel kerkelijke bladen zijn door de jaren heen bij ons in de brievenbus geschoven. Soms door geldgebrek, soms omdat ik het toch niet meer las, zegde ik verschillende abonnementen op. Maar ‘De Reformatie’ is gebleven. Ik heb wel eens op het punt gestaan om hem op te zeggen, maar dan verscheen er gelukkig op dat moment weer een goed artikel. Ongeveer een jaar geleden werd het trouwens veel leesbaarder en kreeg het uiterlijk een moderne smoel. Met veel waardering lees ik regelmatig de artikelen van Ad de Bruijne. Vandaag viel nummer 10 in de brievenbus met daarin een hoofdartikel van professor Ad. Hij denkt daarin na over een vertrek van de Theologische Universiteit  (GKv) uit Kampen. Een verfrissende gedachtegang lijkt me. Daarom hoop ik echt dat er een levendige discussie op gang komt in vrijgemaakt Nederland. Het zal u niet verbazen dat ik pleit voor verhuizing. Amsterdam lijkt me de aangewezen nieuwe vestigingsplaats. En zonder al te veel gekheid, er zijn echt heel veel redenen voor te bedenken. Voor de vuist weg een aantal in willekeurige volgorde;

  • Amsterdam is de hoofdstad van Nederland en vanuit de hele wereld zeer goed bereikbaar.
  • Er zijn in Amsterdam goede partners in UvA en VU te vinden.
  • Daarnaast heeft Amsterdam voor studenten veel te bieden aan een breed scala van culturele uitingen; musea, theaters enzovoort!
  • Ook een reden is dat Amsterdam heden ten dage nog maar 3% serieuze kerkgangers heeft. Het kan een geweldige stimulans zijn voor de meer dan 200 kleine christelijke gemeenten in Amsterdam wanneer een bijbelgetrouwe universiteit zijn tenten zou opslaan in Amsterdam.
  • Voor het samenwerkingsverband ‘Amsterdam in beweging’ zou het een geweldige stimulans zijn.
  • Studenten kunnen wanneer ze gestudeerd hebben in Amsterdam zich nooit meer een wereldvreemde houding aanmeten.

Er zijn vast nog wel meer redenen te noemen, maar ik hoop dat het idee van prof. Ad de Bruijne, al was het dan op persoonlijke titel, positief wordt opgepakt!

de val van het kabinet en spiritualieit

Het kan u niet ontgaan zijn, het kabinet is gevallen. Wanneer ik dat veertig jaar geleden gehoord zou hebben, was ik me rot geschrokken. Ik zou dan gedacht heb dat in onze woonkamer het kabinet in grote stukken op de grond zou liggen. Her en der zouden de spullen hebben gelegen die mijn moeder altijd zo keurig opstapelde op de planken. Maar ook de inhoud van de onderste lades zou over de vloer uitgespreid zijn, wat een ellende en een troep. Mijn vader was handig, maar zou hij het kabinet weer in elkaar hebben gekregen? Ons kabinet was een grote bruine kast, met boven twee deuren en het onderste gedeelte drie grote laden denk ik. Ooit knalde mijn jongste broer met zijn hoofd tegen een hoek van de kast. Het litteken is waarschijnlijk nog steeds zichtbaar.

Zou het kabinet ook zijn gevallen als ze donderdag of vrijdag in een rustig moment op de website van de EO, de SPIRITUALITEITSWIJZER hadden ingevuld? Misschien had het in hun hoofd nieuwe dimensies kunnen opnenen. Misschien hadden ze even doorgegklikt naar een van de verhalen op dezelfde site. Misschien hadden ze ontdekt dat ze toch een andere toon moesten aanslaan. Het blijft echter achterafgepraat. Maar toch…. Ik zou zeggen, vul hem ook eens in. Wat zijn jouw spirituele talen? En welke zou je dan nog willen ontwikkelen?

mijn jaaroverzicht 2009

De kranten, de tv en ook de radio staan deze dagen bol van de jaaroverzichten en het terugblikken. Het kan haast niet anders of je gaat daardoor zelf ook nadenken over wat er in een jaar gebeurd is. Daarom mijn eigen overzicht. Natuurlijk is het maar een keuze, een persoonlijke. En het is voor mijn weblog, ook dat legt beperkingen op.

LEVEND WATER
 Dit jaar verscheen rond de zomervakantie het 4e deel van de Bijbelmethode Levend Water. Nadat het project voor groep 8 tot en met 5 was afgerond, kwam er een doorstart voor groep 4 tot en met 1. Het belangrijkste van de methode is wel dat de bijbelvertellingen nog steeds centraal staan. Het meest niet zichtbare is dan ook de handleiding. Deze is via de website te downloaden en tegenwoordig ook in gedrukte vorm beschikbaar. Als projectleider ben ik trots dat de methode een succes is en zeer goed ontvangen binnen de gereformeerde scholen. Gelukkig zijn ook er steeds meer christelijke scholen die de methode aanschaffen. Ook is een editie van de werkboeken in de Herziene Statenvertaling. Komend voorjaar verschijnt het materiaal voor groep 3. Voor deze groep ontwikkelen we een prachtig ‘knieboek’.

AANBOUW
Onze jongste dochter ging in het voorjaar van 2009 de deur uit. Om het lege gevoel een beetje naar de achtergrond te duwen zijn we samen met de buren gaan uitbouwen. Omdat we van de gemeente Diemen een stukje grond konden bijkopen was het interessant om na te gaan denken over uitbreiding van de woonkamer. Het project vergde flink wat voorbereiding; aannemer zoeken, nadenken over wat je wel en niet wilt en ook zelfwerkzaamheid. Het resultaat mag er zijn. De firma HCB uit Oostzaan zij met ere genoemd. En tot op de dag van vandaag zijn we ontzettend blij met de ruime woonkamer die we nu hebben.

MUZIEK
In 2009 zijn we met regelmaat naar het Concertgebouw geweest. Al een aantal jaren hebben we een abonnement op het Nederlands Philharmonisch Orkest. Heerlijk om over te geven aan de meest uiteenlopende klassieke muziek. Daarnaast is het ook een voorrecht om zo dicht bij het Concertgebouw te wonen dat het gemakkelijk op de fiets is te doen. Het mooie van een abonnement is dat je elke keer weer verrast wordt. Een hoogtepunt was dit jaar de presentatie van de VEERKRACHT CD. Een mooie compliatie van succesnummers en het Veerkrachtlied. Trouwens nog steeds verkrijgbaar!
In oktober zijn we naar het optreden geweest van de ‘Sons of Korah’. Een groep Australische musici die de psalmen op een geweldige manier ten gehore brengen. Een hoogtepunt! http://www.sonsofkorah.com/

KERK EN SCHOOL
 In school zijn we na de zomervakantie gestart met het Afrikaproject. Een van de mooiste onderdelen daarvan is dat we ook Afrikaanse kerkdiensten bezoeken. Zo is er al een keer een groep van school naar een Ghanese kerkdienst in Amsterdam-ZO geweest. Zo ontstaat er nog meer begrip voor elkaars kerkelijke culturen.
Bijzonder is dat veel leerkrachten van school echt betrokken zijn bij het werk van hun eigen gemeente. Of dat nu op gebied van gemeentestichting ligt, of op het gebied van muziek of kinderwerk; het is wel werken in Gods Koninkrijk.
Mooi is in dit verband ook dat de predikant van mijn eigen gemeente, de OPK, op bezoek kwam met een mede kerkenraadslid. Uitgebreid hebben we doorgepraat over het verband tussen school en kerk. Ikzelf ervaar het als hernieuwde belangstelling. In onze eigen gemeente zijn er 60 kinderen tussen 10 en 0 jaar. Een geweldig mooi gegeven! Het stelt vervolgens gezinnen voor de vraag over hoe we een school kiezen, wanneer een kind 4 jaar wordt. De komende jaren zal daar hopelijk nog veel over gesproken worden.

SAMEN
In school ontmoeten we elke keer weer ouders die lid zijn van de meest uiteenlopende kerken in Amsterdam. Ik persoonlijk ervaar dat elke keer als bemoedigend en mooi. Natuurlijk zijn er vele, vele verschillen. Natuurlijk zou je sommige kerken willen hervormen. Dat laatste is trouwens niet mijn taak als schooldirecteur.
Mooiste gebeurtenis in dit verband was dat op 18 juni 2009 de GKV en de CGK in Amsterdam elkaar erkenden als kerken van Jezus Christus en er daardoor volledige plaatselijke samenwerking kan ontstaan.

TE WIT
Onze Amsterdamse overheid houdt van alles bij. Zeker waar het gaat om kleur en prestaties. Een mooi voorbeeld daarvan is dat een gemeentelijk rapport uitspreekt dat de kleur van onze school te wit is voor de wijk Slotermeer-Geuzenveld. Een vreemde constatering aangezien wij een school voor heel Amsterdam zijn en zelfs voor leerlingen van buiten de gemeentelijke grenzen. Helaas haal je dan op een vreemde manier de krant van Amsterdam.

sneeuw en verhalen

Deze zondag in december is opeens wel heel bijzonder door de vele sneeuw, die er is gevallen. Dat is de laatste jaren niet meer gebeurd. Het roept verhalen bij mij boven over 1963 toen ons huis aan de Langedijk in Hollandscheveld volledig ingesneeuwd was. Maar ook de winters van 1978 en 1985 zitten vast in mijn geheugen. Vanmorgen na de kerkdienst lag Amsterdam onder een maagdelijk witte deken. Ook nu zullen verhalen ontstaan. Koester ze en vertel ze door. In onze drukke wereld hebben we daar soms te weinig tijd en aandacht voor. We moeten denken in targets en kengetallen. Helaas blijven de verhalen dan achterwege. Op TV zie je dat ook maar al te vaak. Mensen mogen niet meer uitpraten en kunnen alleen nog in statements antwoorden. Gelukkig is er op TV meer dan de publieke nederlandse omroep en de commerciëlen. Op België worden nog verhalen uitgezonden, zoals gisteravond in MENEER DOKTOOR. Een oud-huisarts van 90 jaar vertelt daarin over zijn leven als dorpsdokter. En gelukkig is er ook nog AT5. Gisteravond zonden ze een prachtig portret uit over Erwin de Vries. Erwin de Vries is een kunstenaar van Surinaamse afkomst die het slavernij monument in het Oosterpark heeft gemaakt. Ontroerend menselijk en indrukwekkend.

Verhalen, je kunt er niet omheen. Het is niet voor niets dat onze hemelse Vader zich bekend heeft gemaakt door verhalen!

En zelfs op zondag vegen we ons straatje schoon, vooral bij de kerk natuurlijk! (OPK Amsterdam)

wij kiezen voor eenheid

‘Wij kiezen voor eenheid’ (Manifest voor eenheid)

WIJ KIEZEN VOOR eenheid omdat Christus niet gedeeld is. Christus heeft de muren afgebroken die mensen gescheiden houden. Als Christus muren heeft afgebroken, mogen wij ze niet oprichten. Wij kiezen voor eenheid omdat Christus heeft gebeden: ‘opdat zij één zijn’ (Joh. 17:22).

WIJ KIEZEN VOOR eenheid, omdat er een gezamenlijke opdracht is: het evangelie te verkondigen en een levende kerk te zijn voor mensen van vandaag. Wij geloven dat elk mens Jezus Christus nodig heeft. Veel mensen zijn van het evangelie van Jezus Christus vervreemd geraakt. Voor velen is God de grote onbekende. Velen hebben geen enkele binding meer met de geloofsgemeenschap rond Jezus. De ontkerstening van ons land gaat door en de ontkerkelijking neemt nog steeds toe. Mede daardoor verkeert onze samenleving in een crisis. Er treedt verharding op door individualisme en groepsbelang. De samenhang ontbreekt door een tekort aan medemenselijkheid en sociale bewogenheid. We zijn geroepen geestelijk waakzaam te zijn en te strijden tegen de machten die mensen en samenlevingsverbanden kapot maken. We geloven dat Christus mensen en bevolkingsgroepen bij elkaar brengt.

WIJ KIEZEN VOOR eenheid, in de verscheidenheid. We zijn christenen die tot verschillende kerken behoren. We hebben verschillende achtergronden van cultuur en geschiedenis. We zijn het niet in alles met elkaar eens. In onze leer en ons leven maken we niet altijd dezelfde keuzes. We behoren tot kerken met verschillen geloofsuitingen. We willen dat niet ontkennen.

WIJ KIEZEN TEGEN onverschilligheid of minachting voor elkaar. We erkennen dat we in dit opzicht niet naar de geest van Christus hebben gehandeld. Hij heeft opgedragen dat de één de ander hoger acht dan zichzelf. We hebben maar al te vaak het omgekeerde gedaan. We zijn vaak arrogant geweest en zelfingenomen. Daarmee hebben we de naam van God niet geëerd. Daarmee hebben we onze opdracht om te getuigen van Gods liefde verwaarloosd. Daarmee zijn wij ook zelf de oorzaak van de ontkerstening van Nederland. Wij belijden onze schuld tegenover God en elkaar.

Als volgelingen van Jezus zijn we aan elkaar gegeven. We kunnen elkaar niet missen. Gevestigde kerken kunnen vandaag de dag geen kerk zijn zonder de nieuwe impulsen die van buiten komen: Pinksterkerken, evangelische kerken, migrantenkerken. Omgekeerd kunnen kerken van buiten geen kerk zijn zonder de traditie van kerken en kerkgenootschappen die al lang hun plaats in de Nederlandse samenleving innemen. Samen mogen we kerk zijn.

We willen een verbond sluiten met elkaar door elkaar de broeder- en zusterhand te reiken. We willen elkaar oproepen en helpen om elk afzonderlijk en met elkaar een levende gemeenschap te zijn van broeders en zusters, die leven door de Geest van God. Wij kiezen ervoor het geloof met elkaar te delen, elkaar te bemoedigen en elkaar te stimuleren. We kiezen ervoor met elkaar leerlingen van Jezus te zijn, die de mensen die op onze weg komen, uit te nodigen leerlingen van Jezus te worden.

Bovenstaande tekst is afgelopen week gepubliceerd. Op de bijbehorende site is er meer over te lezen. Van harte stem ik er mee in. Op onze school met leerlingen uit on geveer 40 echt verschillende kerken ervaar ik het elke keer weer als ik met ouders over de identiteit in gesprek raak. Biezoek de site, print de verklaring uit en hang hem op waar ook andere hem kunnen lezen.

www.eeninwaarheid.nl

Afgelopen zaterdag stond er in het ND een uitgebreid vraaggesprek met een broeder uit een van onze kerken. Gelukkig kwamen er deze week een paar mooie en weldoordachte reacties in de krant. De broeder van de website EEN IN WAARHEID (hoe bedenk je het , denk ik dan) heeft heel wat kritiek kunnen spuien. Zo jammer dat deze broeder zich bezighoudt met alleen maar te kijken naar wat er fout kan gaan en wat er naar zijn idee fout gaat in de kerk. Wanneer je daarmee doorgaat ben je uiteindelijk alleen zelf nog de ware kerk en zit je zondags in je eentje thuis kerk te spelen. Gaat het altijd ‘goed’ en is er geen kerkenraad of synode of professor die het nog fout kan doen. Graag zou ik broeder Bolt willen oproepen om te verhuizen vanuit Friesland naar Amsterdam. En wanneer u een beetje ingeburgerd bent, kunt u vrijwilliger worden bij Kuria (voor terminele patiënten), bij de Tweede Mijl (daklozenopvang van het Heil des Volks), of gewoon iets doen met pastoraat op een van onze kringen. Ook zijn er genoeg zoekers die graag eens een gesprek willen. Van uw leeftijdscategorie hebben we er in Amsterdam echt te weinig (veel Amsterdamse kerkgangers vonden het veilger en prettiger om te verhuizen naar het ‘midden des lands’). Maar in Amsterdam kunnen we u gebruiken, mensen met uw levenservaring en moed en nog vol goede trouw om zich in te zetten voor ieder die op hun pad komt. Hef eeninwaarheid.nl gewoon op. Roep uw medestanders ook op om hun kritische geluiden een paar jaar te stoppen en zich vol overgave te storten op wat Jezus ons leert in Matteüs 25: 31 vv.

Nogmaals, van harte welkom in Amsterdam, maar dan zonder de waarheid in pacht te hebben.

psalm 119

Vanmorgen zijn we naar de Onafhankelijke Baptistengemeente geweest in Amsterdam-West. De dienst stond in het teken van PSALMEN VOOR NU. Aangezien ik een grote fan ben van deze eigentijdse psalmenvertaling, was het een geweldige ervaring. Het is ook een gemeente waar verschillende leerlingen van school zitten, dus het is leuk om daar ook eens te kijken. Verschillende psalmen passeerden de revue. Een indringende preek van Bert de Ruiter over psalm 56 paste mooi in dit geheel. Aan het eind hebben we heel psalm 119 gezongen. Een geweldige ervaring. Niels Dolieslager, de componist van de melodie, begeleidde zelf. Mocht u nog niet met Psalmen voor Nu op de hoogte zijn, koop dan één van de 4 CD’s. Rien van de Berg, een van de initiatiefnemers gaf de mooie uitspraak van een predikant door: “Het leed in het psalmboek, is even groot als het leed in de wereld.” Psalmen bestrijken dus de hele breedte van het leven! Psalmen verdienen om gezongen, gelezen en overdacht te worden. Ze worden niet voor niets Gods Liedboek genoemd.