Categorie: christelijk geloof

juichen voor de heer

plaat 36 (KB1 LW), tekening Michel de Boer

Je raakt er niet op uit gekeken. De plaat van de doortocht (zie vorige blog) is werkelijk schitterend. Maar ook het verhaal er achter is zo bijzonder. Mozes die vol vertrouwen op zijn God op het water sloeg, waarna de zee zich spleet en het volk achter hem aan kwam. Moet toch een bijzondere gewaarwording zijn geweest. Aan beide kanten geweldig muren van water! Zouden ze werkelijk de vissen hebben kunnen zien zwemmen?

Eenmaal aan de overkant hebben ze gemerkt dat de farao met zijn leger volledig was verzwolgen door de golven. Op de oever hebben ze het toen gedanst van vreugde. De zus van Mozes heeft daar een prachtig lied over geschreven trouwens. (het lied van Mozes en Mirjam in de prachtige bewerking van Hanna Lam.)

Gisteren ging ik met mijn vrouw weer naar het AMC. Gelukkig waren de resultaten van het onderzoek positief. Geen uitzaaiingen dus in de lymfeklieren rond het weggehaalde stuk darm (23 centimeter is toch niet niks). Ook een reden om te zingen!

 

 

 

 

 

 

 

levend water; geniet!

De komende maand rolt het laatste deel van Levend Water van de persen in Zwolle. Je kunt ook zeggen het eerste deel. De bijbelmethode voor het basisonderwijs, Levend Water, is daarmee compleet. Een geweldige prestatie. Het gereformeerd onderwijs in het bijzonder mag zich rijk gezegend weten. Meer informatie is te vinden op de site www.bijbelonderwijs.nl. En voor iedereen die de bestellingen moet doen voor een nieuw seizoen; er zijn op dit moment mooie kortingen!

Doortocht door de Rode Zee, H13 knieboek voor groep 1. Tekening Michel de Boer

Misschien is deze prachtige plaat (die moet je echt op A3 formaat zien!) van de doortocht door de Rode Zee wel symbolisch voor het ontstaan van de methode. Onze grote machtige God heeft een weg gebaand, dwars door een woelige zee. Soms was het een heel moeizaam proces en ook niet iedereen stond te juichen. Terugkijkend mogen we straks juichen op een droge oever! Leerlingen mogen elke schooldag verhalen horen van hun juf of meester. Het materiaal van de bijbelmethode Levend Water kan daarbij een geweldige steun zijn. Om te vertellen, maar ook om uit te dagen via vragen en teksten. En zeker de platen van de knieboeken zullen kunnen helpen op met de leerlingen in gesprek te komen.

Soms zie jezelf ook staan, voor een woelige zee. Dan heb je lastige vragen over de toekomst. Op dit moment beseffen we dat zeker in onze thuissituatie. Gelukkig knapt Coos, mijn vrouw elke dag een beetje op van haar darmoperatie. Maar er liggen nog flink wat onzekerheden voor ons. Desondanks mogen we juichen voor de Heer van Israël.

Auferstehung

De laatste jaren ben ik meer van de muziek van Gustav Mahler gaan begrijpen en houden. Verschillende keren heb ik het Concertgebouw symfonieën van hem horen opvoeren. Steeds weer een aangrijpende gebeurtenis. Gisteravond voerde het Nederlands Philharmonisch Orkest symfonie nr.2 uit, onder leiding van de nieuwe dirigent Marc Albrecht. In dit muziekstuk worstelt Mahler met zeer diepe levensvragen. ‘Is er een leven na de dood?’ is wel de hoofdvraag. In de symfonie ‘Auferstehung’ heeft Mahler deze vraag vertolkt in zeer aangrijpende en dramatische muziek. Zelden zit het podium zo vol met musici, het orkest lijkt tot buitengewone proporties opgeblazen. In het laatste deel klinkt de muziek zelfs vanuit de gangen van het Conceretgebouw. En wanneer het koor mee gaat doen en “aufersteh’n, ja aufersteh’n wirst du” zingt, lopen de rillingen over je rug. Het slagwerk laat het gebouw trillen op zijn grondvesten en ook het orgel laat zijn donkere tonen horen.

Coos was niet mee deze keer. Ze is opgenomen in het Flevoziekenhuis om geopereerd te worden aan darmkanker. Gelukkig is zover we nu kunnen constateren alles goed gegaan. Vanavond mag ik haar weer ophalen uit Almere. Toch confronteert het ons natuurlijk met levensvragen. Waarom ik, waarom zij? Hadden we al niet genoeg op ons bord? En als het nu allemaal verkeerd afloopt? Natuurlijk grijpt zo iets diep in. Soms waanden we ons in een achtbaan. Maar ook steeds was er het besef dat er een levende God is, een Vader in de hemel die voor ons zorgt. En dan zeg je tegen elkaar: waar zouden we zijn en moesten we blijven, als we dat vertrouwen niet hadden? Door deze ellende van kanker heen, ben ik nog meer gaan beseffen dat Jezus Christus de dood overwon en op stond uit de dood. Bekijk de plaat nog maar eens goed die ik met Pasen op mijn blog heb gezet. In het lege graf is alleen maar een cocon. een omhulsel, te zien. De Heer is echt waar opgestaan! Door de muziek van Gustav Mahler heen speelde dat door mijn hoofd. Dat geeft troost en rust en heel veel vertrouwen voor de toekomst.

rouvoet

André Rouvoet stopt met de politiek. Onverwacht kwam dat niet, maar opeens was het de opening van het nieuws.  Zoals te verwachten was, zat hij ’s avonds gelijk bij Pauw en Witteman. Gelukkig werd het deze keer een goed gesprek. Op CU site zag ik in het twitteroverzicht dat de scheidende politicus nog een paar uur had doorgepraat met beide presentatoren en ook met Bart Chabot. ‘Zendingswerk’ zullen we maar zeggen. Ik heb veel respect voor deze geboren politicus. En alhoewel ook hij inmiddels wel een beetje behoorde tot de ‘maatpakkenpolitici’, dwong hij zeer veel respect af. Daarom mijn lijstje van opmerkelijke kanten van deze ras-politicus:

  • Na het vertrek van Kars Veling heeft Rouvoet de partij een geweldige positieve drive gegeven, zonder daarbij het verleden uit het oog te verliezen.
  • Door zijn optreden in de Tweede Kamer werd hij een waardig opvolger van Jongeling en Gerrit Schutte; kennis van zaken gelieerd aan nuchterheid en christelijke realiteitszin. Deze aarde blijft immers een tranendal en zal in deze bedeling geen paradijs worden.
  • Als minister heeft hij ongelooflijk veel voor de gezinnen in Nederland betekent. Soms lijkt het of deze zaken in snel tempo weer worden teruggedraaid, maar dat valt gelukkig mee. Er is echt een accentverschuiving in gang gezet als het gaat over opvoeding, begeleiding van gezinnen en de aanpak van probleemgezinnen.
  • In de media kon hij uitstekend een positief geluid laten horen als christen. Geheel in de lijn van Tim Kellers nieuwste boek over ‘gerechtigheid’.

Op dezelfde dag dat Rouvoet zijn vertrek aankondigde, trouwde in Londen  de kleinzoon van Queen Elizabeth met zijn Kate. Op de foto hiernaast geven ze elkaar de zo langverwachte openbare kus. De menigte juicht, maar het bruidsmeisje slaat de handen voor de oren, het is haar te veel lawaai. Wat een symboliek! Dat zou in de ChristenUnie ook kunnen gebeuren. Rouvoet groet de menigte, maar de aanhang slaat de handen voor de oren. Ik hoop echter dat binnen de partij de discussie over echt christelijke politiek door gaat. Een open, maar ook bewogen oog voor de samenleving. Een samenleving waarin al te gauw de zwakke verliest en naar de marges wordt gedrongen. En dan alsjeblieft geen grote woorden over buitenlandse misstanden, maar aandacht voor gehandicapten, voor anders sexueel geaarden, voor vluchtelingen, voor eenzame ouderen, voor hardwerkende meesters, juffen en verpleegkundigen. Met naar ik hoop ook een scherpzinnige aanpak van de populistische PVV.

strijdbaar & omstreden in de ramsj

Wanneer is een biografie een goede biografie? Wat naar mijn idee wel heel belangrijk is dat je een mens leert kennen in zijn tijd. Het is altijd heel gemakkelijk om met de kennis van vandaag te oordelen over gisteren en dan de fouten van iemand te benoemen. Maar een goede biograaf probeert te achterhalen wat de opvattingen en omstandigheden waren in de tijd dat de hoofdpersoon van de biografie leefde en van daar uit je oordeel te vormen. Dat sprak me ook zo aan in de biografie over Einstein. Het leerde me heel veel over de omstandigheden in Duitsland rond Wereldoorlog I en de aanloop van Wereldoorlog II. En vervolgens ook veel over de omstandigheden in de VS en het mallotige gedoe met senator McCarthy. Een goede biografie, ik kan er niet genoeg van krijgen. Ik zal nooit vergeten dat op de pedagogische academie onze leraar geschiedenis Arjo Vanderjagt ons confronteerde met Ongeloof en Revolutie van Groen van Prinsterer. Deze staatsman liet de geweldige uitspraak na; ‘in ’t verleden ligt het heden, in het nu wat worden zal.’ Van biografieën valt dus heel veel te leren voor vandaag. En wanneer je de tijd van vandaag goed onderkent, kun je steeds weer goed voorbereid de toekomst aan.

Bij de grootste boekhandel van Amsterdam vond ik andermaal een prachtige biografie. In eerste instantie viel mijn oog er op omdat mijn schoonfamilie dezelfde achternaam heeft als de mevrouw waar de biografie over gaat.  En ik herinnerde me ook nog een artikel over deze bijzondere mevrouw in het ND. De ramsj was me weer goedgezind, 9,90 euro! Je vraagt je af waarom zo’n uitstekend boek zo goedkoop over de toonbank kan. Bij de uitgeverij heb ik proberen te achterhalen hoeveel er uitgegeven en verkocht zijn, maar daar kon men mij niet over inlichten. Nogal geheimzinnig. Het boek gaat over Gezina van der Molen; geboren in en opgegroeid in Baflo, later in Rotterdam, onderwijzeres, medeoprichtster van Trouw, smokkelaarster van Joodse kinderen in WO II, in de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw hoogleraar aan de VU. Door velen gezien als een vrouw met een lesbische relatie, maar ook streng calvinistisch en gereformeerd tot haar dood. Een zeer intrigerende persoonlijkheid. Wie meer wil lezen, gaat even googelen bij bol.com of gaat naar Selexyz. En wil je meer weten over Gezina van de Molen kan via internet terecht bij een uitzending van de IKON uit 2007. Het geeft een mooi beeld van deze bijzondere vrouw en laat ook prachtige beelden van haarzelf zien. Wat wel bijzonder was dat de hoofdpersoon van deze biografie ook een groot voorstander was van de Volkenbond en later de Verenigde Naties. Bij Einstein kwam ik vrijwel hetzelfde tegen. Ook Einstein had  een heel bijzondere verhouding tot de staat Israël, net als de hoogleraar volkerenrecht mevrouw van der Molen. Dat laatste mede vanwege haar gereformeerd zijn, maar ook door haar werk in het verzet.

songs of praise; van zingen ga je beter leren

Elke zondagavond is op de BBC rond zo’n uur of vijf, zes, mijn meest favoriete programma op de Engelse zender: ‘Songs of Praise’. Meestal is men afgereisd naar een dorp of stad om daar een zangavond in een kerk op te nemen. Het verzamelde ‘kerkvolk’ heft dan prachtige hymnes en psalmen aan. Elk jaar stelt ‘Songs of Praise‘ zelfs een top-10 vast. Tussen de liederen door laat men iets van de omgeving zien of vertelt men uitgebreid over de geschiedenis van het kerkgebouw. Ook christenen worden geïnterviewd over wat het christen-zijn in hun leven betekent. Tot zover nog niet veel bijzonders. Ook in Nederland worden dit soort programma’s wel gemaakt door de ZvK en de EO. Een groot verschil zit in ieder geval wel in het zingen. Groot-Brittannië heeft een heel andere zangcultuur dan ons land. Heel mooi komt dat tot uiting in hoe er in het onderwijs met het zangonderwijs wordt omgegaan. Naar mijn indruk heeft het aan de andere kant van de Noordzee een veel belangrijker plaats in het onderwijs dan in de gemiddelde Nederlandse school. Of dat nu een school is voor basis of voor voortgezet onderwijs, dat doet er niet toe.

Edinburgh Academy Choir

De afgelopen twee weken zond men de have finales uit van het  ‘School choir of the year’  competitie. Ongelooflijk wat je dan te zien krijgt. Elke school werd even kort geïntroduceerd. Vervolgens trad het koor op en liet dan horen waar ze toe in staat waren. Een vakkundige jury oordeelt vervolgens welke drie door mogen naar de finale (sunday, 16:45 on bbc one – 10april). Niks geen afkraken of zeuren over het optreden. Maar heel mooi benoemen waar het koor sterk in is en waar het in uitblinkt. Het enthousiasme spettert er in ieder geval aan alle kanten vanaf. Een van de finalisten komt uit Edinburgh. Prachtig toch wanneer je in zo’n prachtige zaal die hoort bij je school kunt oefenen onder de leiding van een bevlogen dirigent met hart voor zingende pubers! Enig googelen leverde de website van deze school op. Ik moet het toegeven; daar kunnen we in Nederland nog wat van leren.

In de bijlage van de vrijdagkrant van het ND (vrijdag 1 april 2011) stond een uitgebreid pleidooi voor meer zingen op school. ‘Van zingen ga je beter leren’. En dat laatste is zelfs wetenschappelijk bewezen door Hans Günther Bastian (een Duitse hoogleraar). Wat zou het dus mooi zijn wanneer op veel Nederlandese scholen weer een echte zingcultuur ontstaat. Uit eigen ervaring weet ik dat het ontspant en weer ruimte maakt in je hoofd. En wanneer zelfs wetenschappelijk is bewezen dat kinderen beter gaan leren… Dan ga je toch gewoon vandaag beginnen en ga je ook proberen dat scholen goede muziekpedagogen kunnen aantrekken!

nieuwe  psalmen voor nu


Op een woensdag was het, alweer enige jaren geleden. Tussen de middag ging ik even naar de markt. Ik had de radio zoals gewoonlijk op I. Volgens mij was  het in een actualiteitenrubriek van de NCRV, dat Rien van de Berg live een psalm zong, als aankondiging van een nieuw project; Psalmen voor Nu. Zijn missie vertelde hij, was het om de prachtige 150 psalmen uit de Bijbel voor vandaag te hertalen en zo op muziek te zetten dat de ‘hedendaagse kerkganger’ weer de psalmen wil luisteren en zingen. Inmiddels is de zevende CD in aantocht. Ik vergeet nooit meer de presentatieavond in Tivoli (Utrecht). Een geweldige band op het podium en een zaal die volop psalmen zong. Inmiddels heeft PvN zijn voor en tegenstanders gekregen. Gelukkig begint het hier en daar te veel Opwekking wat naar de achtergrond te verdringen. Een tijd geleden mocht ik in de Oosterparkkerk een keer preeklezen.  Van Tim Keller had ik in CV-Koers een mooie heldere preek gevonden over psalm 119. Hoe lief heb ik Uw wet! Via de speakers hebben de psalm voor nu 119 laten horen en tegelijkertijd de tekst gebeamd. Na het eerste couplet begonnen de eerste gemeenteleden mee te zingen. Meer dan een kwartier zingen! Geweldig. Maar ook om thuis te luisteren en dan mee te zingen of te neuriën. Op GBS Veerkracht leerden ze vorige week psalm 84 van PvN. Ik hoop van harte dat op de nieuwe CD ook weer veel mooi meezingnummers staan. Ik hoop dat kerken er ook steeds meer gebruik van gaan maken. Trouwens ze mogen ook best Datheen en het Liedboek blijven gebruiken. Ook een opwekkingsnummer, niets mis mee. Maar Gods psalmboek vraagt er om op een hedendaagse wijze vertolkt te worden. Zeven is het getal van de volheid, maar Psalmen voor Nu is nog niet voltooid. Op naar nog meer mooie CD’s. Trouwens ook de Australische versie: ‘Sons of Korah’ zijn in onze diensten uitstekend te gebruiken. Halleluja!

namaakgoden

Hoofdstuk 33 KNIEBOEK groep 2 - tekening Michel de Boer

De laatste weken heb ik mij beziggehouden met het boek van Tim Keller: ‘Namaakgoden’. Soms een heel hoofdstuk, soms een paar bladzijden. Erg boeiend vind ik dat Keller met overbekende verhalen uit de Bijbel zijn betoog zo helder maakt. Het verhaal over Jona en zijn reis naar Ninevé kwam opnieuw als een soort raket bij me binnen. Aangrijpend! Uiteidelijk kan ik niet anders dan het boek aanbevelen. Koop, lees en denk na. Tot slot enkele citaten uit het laatst hoofdstuk; ‘zoek en vervang uw afgoden’.

Afgoden aanvechten gaat niet zonder cultuurkritiek, en cultuurkritiek gaat niet zonder het opsporen en aanvechten van afgoden.

In onze tijd wordt vaak opgemerkt dat moderne christenen precies zo materialistisch zijn als iedereen in onze cultuur. Zou dat misschien komen doordat onze evangelieprediking, anders dan die van Paulus, niet de namaakgoden van onze tijd ontmaskert?

Je bestedingspatroon ontmaskert je afgod.

Als je je overwerkt, als je omkomt in koortsachtige activiteit, vraag je dan af: ‘Heb ik het gevoel dat ik dit moet hebben om compleet te zijn en betekenis te hebben?’ Wie zichzelf deze vragen stelt, wie zijn emoties als het ware met wortel en al uit de grond trekt, die zal vaak zien dat er afgoden aan bungelen.

Verheug je over Gods offerende, lijdende  liefde voor ons – zie je wat het hem heeft gekost om ons van de zonde te redden – dan leer je de zonde te haten om wat zij is. Je ziet wat de zonde God gekost heeft. Wat ons het meest overtuigt van Gods onvoorwaardelijke liefde (dat is: Jezus’ kostbare dood) is wat ons ook het meest overtuigt van het kwaad van de zonde.

Rijpe christenen zijn geen mensen die helemaal op de harde ondergrond zitten. Ik geloof (TK) niet dat dat mogelijk is in dit leven. Het zijn mensen die weten hoe je aan het boren blijft en er steeds dichterbij komt.

einstein  en de namaakgoden

Albert Einstein 1947

Beim Menschen ist es wie beim Velo. Nun wenn er fährt, kann er bequem die Balance halten. Albert Einstein aan zijn zoon Eduard, 5-2-1930

Vandaag heb ik de biografie van Einstein uitgelezen. Gedeeltelijk heeft dat  te maken met het feit dat ik thuis zit. Maar het was ook een intrigerende biografie en zeer boeiend geschreven. En… deze week is het boekenweek, die deze keer de biografieën min of meer centraal heeft staan. Het bijzondere van een goede biografie vind ik altijd dat je op een gegeven moment de man of vrouw waar het over gaat, een beetje leert kennen. Ondanks het lijvige karakter van de biografie over Einstein, is het boek zeer aan te bevelen. (Nog in de aanbieding!) Betreurenswaardig is dat sommigen op voorhand al terugschrikken als een boek meer dan honderd pagina’s heeft, maar dat terzijde. Deze biografie zet Einstein goed neer in zijn tijd. Het vertelt heel goed, verweven met de persoonlijke geschiedenis van Einstein de periode rond Wereldoorlog I en de ontwikkeling van Europa en Duitsland in het bijzonder. Einsteins constante strijd tegen het fascisme en het nationaal-socialisme is bewonderenswaardig. Die strijd begon al ver voor Wereldoorlog II. Isaacson trekt mooi de lijn van het non-conformistische denken van Einstein op wetenschappelijk gebied naar het non-conformisme van Einstein op filosofisch en ook politiek terrein. Ook komt goed uit de verf dat Einstein wanneer hij in 1933 in Amerika terecht komt zich daar zeer thuis gaat voelen. Hij is wat dat betreft een voorbeeld Amerikaan te noemen. Einstein bleef ook in de VS vrijheid bepleiten voor andersdenkenden en de gediscrimineerde negerbevolking. Zijn verhouding met religie komt in deze levensbeschrijving ruim aan de orde. Mythevorming rond de persoon Einstein wordt stap voor stap ontleed en waar nodig naar het rijk der fabelen verwezen.

Zeker bij de laatste hoofdstukken heb ik ontdekt dat ook Albert Einstein zich fors afzette tegen namaakgoden. Daarmee verklaar ik hem niet tot volgeling van Tim Keller of Keller tot volgeling van Einstein. Maar er zijn veel parallellen. Keller wijst in zijn boek genadeloos de zwakten van het huidige individualisme en kapitalisme aan. Daarin is hij groot medestander van Einstein!

P.S. Volgende biografie gaat over John Adams (ook in de ramsj)

fietsen voor  een goed doel!

Mijn broer voert actie. Nu is hij van nature geen actievoerder naar mijn idee, maar nu heeft hij de stoute fietsschoenen aangetrokken. Ik gebruik in ieder geval mijn blog om hem te ondersteunen. Alweer geruime tijd geleden werd bij hem kanker geconstateerd. Na heel veel behandelingen en enkele operaties gaat het gelukkig nu goed met hem. Een prachtig mooi iets natuurlijk, waar we onze hemelse Vader zeer dankbaar voor zijn. Inmiddels is mij wel duidelijk geworden dat zijn herstel ook gevolg is van de inmiddels steeds verder gevorderde stand in de medische wetenschap.

Voor de ontwikkeling in die wetenschap is heel veel geld nodig. Mijn broer Henk gaat daarom komend zomer de Alpe d’Huez  (bergtop in Frankrijk) omhoog op de fiets. Een tocht waar een normaal mens wel drie keer over nadenkt, daagt hem uit. U kunt hem sponseren. Volg dan de volgende link: “Opgeven is geen optie”. Afgelopen zomer zijn we een weekje in Le Grand Bornand geweest. Een echt skidorp. In de zomer wordt het soms aangedaan door de Tour de France omdat de Col de la Colombière ( 1410 m.) er vlak bij ligt. Wij hebben die tocht per auto gemaakt en dat was zeer indrukwekkend. Ook zagen we ‘vrijetijdscyclisten’ deze tocht volbrengen. Het zou niet in mijn hoofd opkomen om zo’n tocht op de fiets te doen. Nu is de Alpe d’Huez zo’n 1850 m. Dus nog een flink stuk hoger! Wij wensen hem in ieder geval heel veel succes! En… alle kleine beetjes helpen!