DMDD

Disruptive Mood Dysregulation Disorder, in de (nieuwe) DSM-5 te lezen wat we hier onder moeten verstaan. Eerst denk je nog dat het over DWDD gaat. Van DWDD ben ik fan, maar van DMDD zal ik waarschijnlijk geen fan worden. Nu is er dezer dagen wel wat gedoe over de W en de M. De W van Willem geeft omgekeerd de M van Maxima. Ik ga ook niet uitleggen wat van DMDD precies is. Maar volgens sommige onderwijskundigen zullen we over 10 jaar minsten een groepje DMDD-ers op school hebben. Net als ADHD-ers, PDD-NOS-ers en nog heel veel andere stempels, is DMDD een nieuwe loot aan de serie afwijkingen die we bij leerlingen op school kunnen traceren. In een uitzending van Zembla (VARA 18 april 2013) werd uitgebreid aandacht gegeven aan het geven van etiketten aan kinderen. Een interessante uitzending. Hier en daar misschien wat boude uitspraken, maar het zet aan tot denken over de etikettenplakkerij. Voor gereformeerde scholen blijft het een uitdaging om steeds weer hun positie te bepalen ten opzichte van etiketten. Daarnaast blijft ook de uitdaging om na te denken over wat nu toch het doel is van onderwijs en in het bijzonder van ‘bijbelgetrouw onderwijs’, zeker waar we toch vinden dat elk kind uniek is! Moet je bij unieke leerlingen plakken met etiketten? Wat houdt het in, als je zegt dat je de leerlingen op je school wilt bijbrengen een discipel van Jezus te zijn? Dat laatste geeft immers een heel ander etiket!