nederland voor de nederlanders, nog één keer

In de vorige blog had ik mij wel wat snel afgemaakt van de bespreking van het laatste boek van Mounier Samuel. Het kwam omdat ik op dat moment alleen het eerste hoofdstuk had gelezen en daar geboeid door was geraakt. Inmiddels heb ik het boek uitgelezen en het verdient een extra aanbeveling.
Het is namelijk een nogal bijzonder boek.  Politicoloog en schrijver Samuel laat de lezer kennis maken met zijn zorgen over ons land. Door de verschillende hoofdstukken weeft hij her en der ook zijn persoonlijke verhaal als man die ooit vrouw was. Ook zijn afkomst, Egyptische vader en Nederlandse moeder komen regelmatig terug. Het gaat vooral over Nederlanders die zich zorgen maken over wat het nog betekent om Nederlander te zijn in tijden van crisis. Het boek verscheen eind vorig jaar, Mounier heeft dus niet de kabinetsval er in mee kunnen nemen. Uitgebreid gaat de schrijver in op hoe onder de kabinetten Rutte ons land langzaam aan verworden is tot een land waar het onrecht welig tiert, waar minderheden worden geschoffeerd en gediscrimineerd.
Regelmatig bekroop mij bij het lezen een behoorlijk onbehaaglijk gevoel. Waar het gaat over hoe politici weg komen met hun abjecte verhalen, hoe de rechtse kranten gebeurtenissen weten te verdraaien waar het gaat om Nederlanders van kleur… En natuurlijk gaat het over de reacties op de houding van Israël na 7 oktober 2023. De schrijver weet met kennis van zaken en een genuanceerd blik, een duidelijk beeld neer te zetten.
Ook komt de klimaatcrisis aan de orde. Samuel waarschuwt nadrukkelijk om signalen van deze crisis niet weg te wuiven. Vandaag zal hij opnieuw een voorbeeld van zijn gelijk hebben gezien op het Journaal (26 aug.). Daar werd melding gemaakt van uiterst nauwkeurige rekenmodellen die voorspellen dat rond 2060 de Warme Golfstroom volledig tot stilstand komt. Dat laatste leidt in ons land en de ons omringende landen tot forse temperatuurdaling en als gevolg daarvan veel meer regen en veel koudere winters (tot -20° C), met alle gevolgen van dien. Samuel wijst terecht naar mijn idee aan, dat de laatste rechtse regering geen enkel oog had voor het milieu. Maar ook de daaraan voorafgaande regeringen onder leiding van Mark Rutte, lachten veel te veel waarschuwingen weg.
Mounier Samuel houdt ons Nederlanders in dit pamflet een spiegel voor. Leven we echt in dat gezellige landje aan de Noordzee, een land dat pretendeert te weten hoe anderen moeten handelen? Kijk maar eens goed in de spiegel die Samuel ons voorhoudt. Zijn boodschap; als we zo doorgaan is er in de toekomst voor heel veel, echt heel veel Nederlanders, geen Nederland meer beschikbaar. Je hoeft het niet in alles met de schrijver eens te zijn, maar het zet aan het denken en misschien op een aantal punten tot actie. Mounier Samuel steekt niet onder stoelen of banken, dat hij gelooft in de God van de Bijbel. Met dat laatste in gedachten mag het zeker volgelingen van Jezus aan het denken zetten.