“race to nowhere” in het onderwijs

Het ABC, de Amsterdamse schoolbegeleidingsdienst, heeft de documentaire ‘race to nowhere‘ aangekocht. Door deze film op verschillende locaties te vertonen, hopen ze de discussie aan te wakkeren over de steeds grotere druk om te presteren in het onderwijs. Donderdag 10 februari werd de film voor het eerst vertoond in het Amsterdams Lyceum. Vanwege de toch wat trage documentaire kwam de discussie helaas ook wat traag op gang. Duidelijk was in ieder geval dat de Amerikaanse situatie anders is dan in Nederland. Toch kwam al snel op tafel dat ook de politiek in Nederland het onderwijs wel deze kant wil opduwen. Het zien van de documentaire zet in ieder geval aan tot nadenken over wat nu eigenlijk het doel moet zijn van een school. En vervolgens komt bij mij ook de vraag op, wie dat doel mag of moet vaststellen. Is het de overheid, of zijn het de ouders van schoolgaande kinderen? Daarnaast zet het natuurlijk ook aan om na te denken over hoe scholen, vandaag de dag,  omgaan met door de overheid gestelde eisen.

Ik worstel zelf ook met bovenstaande vragen. Zeker als je vel jaren gewerkt hebt in een school met een sterke identiteit, moet je je afvragen waar alles toe dient. Waar wil ik met mijn leerlingen naar toe? Wat zijn mijn ultieme doelen met bijbelgetrouw onderwijs? Hoe ga ik om met termen als passend onderwijs, ontwikkelingsgericht onderwijs en opbrengstgericht werken? En in een maatschappij waar ouders maar weinig tijd voor hun kind overhouden, wat is dan de taak van de school? Naar mijn idee is het nog heel veel het volgende: Een gereformeerde school moet een sterkte identiteit hebben. Geef ze bijbelverhalen mee en ook veel geloofskennis. Het liefst zorg je er ook voor dat ze weerbaar het echte leven aankunnen. En jazeker, leerlingen moeten leren leven uit genade en dat in liefde tot Jezus hun Heiland. Vervolgens moeten hun prestaties natuurlijk ook de beste zijn. Scoren op de CITO eindtoets! Je moet immers je gaven en talenten zo goed mogelijk ontwikkelen!

Ik denk dat veel van onze scholen lijden onder deze zeer brede, maar tegelijk ook zeer verengde doelstelling. Ik denk dat er te weinig een echt doordachte bijbels onderwijskundig en ook pedagogisch verhaal is. En al zeker geen gereformeerd verhaal. Willen gereformeerde scholen overleven zullen ze veel meer met ouders moeten gaan nadenken over het curriculem. Keuzes maken en ook samen met ouders vaststellen wat we breikt willen hebben als kinderen op hun 12e het basisonderwijs verlaten. Maar ook bedenken hoe kinderen wilt voorbereiden op een leven als volgeling van Jezus.

wordt vervolgd