slachtoffers in dendermonde

Vandaag staan de kranten en journaals bol van het drama in Dendermonde, België. Een hele trieste geschiedenis en natuurlijk gaan je gedachten uit naar de ouders en de families die getoffen zijn. Maar ik moest ook denken aan de dader van 20 jaar oud. Hij zal ongetwijfweld ook een vader en een moeder hebben. Op het journaal werd de jongeman met voornaam en beginletter van zijn achternaam, genoemd. Uit welk dorpje hij kwam werd ook niet verzwegen. De straat waar hij woont, de buren die hij daar heeft, ze zullen zeer geschokt zijn. Ik dacht aan het verdriet en de afschuwelijke wanhoop bij ouders, familie, vrienden, kennissen van de jongeman. En dan al die mensen die deze jongen kenden van school. Die hem les hebben gegeven, geprobeerd hebben om ook van deze knaap een zelfstandig denkend mens te ‘maken’, die verantwoordelijkheid kan dragen. Al die mensen worden ook opeens een beetje slachtoffer, net als de ouders en de families van de drie dodelijke slachtoffers.

Het brengt je gelijk bij de vraag of de omgeving, de school, het gezin, de samenleving iets hadden kunnen doen. Als je werkt in het onderwijs zetten je die vragen aan het denken. Zeker wanneer je leerlingen onder je hoede hebt die wat lastig zijn bij te sturen in hun gedrag. Een paar medicijnen die wel es willen werken, zijn in ieder geval; heel veel liefde, veel geduld en heel veel gebed.