Ik mis je | In memoriam Harm 1982 – 2016 (67)

Het afgelopen jaar heb ik op mijn eigen blog heel vaak geschreven over het verongelukken van Harm en wat er daarna in ons leven gebeurde. Maar wanneer ik ’terugblader’ zijn het maar momentopnamen. Het heeft me vaak geholpen om, soms ook ook op een heel onbeholpen manier, woorden te geven aan verdriet en gemis. Ook voor de EO site IK MIS JE schreef ik een aantal blogs, daar komt voorlopig een eind aan.  Soms moest ik er apart voor gaan zitten, omdat mijn eigen blogs niet zomaar geschikt waren voor de site van EO. Ik wilde eigenlijk schrijven: “Ik heb het met plezier gedaan”. Dat staat echter wel vreemd natuurlijk, met plezier? Toch deed het me goed om te merken dat het gewaardeerd werd door lezers. Soms krijg ik een mailtje van iemand die reageert, soms is het even in het voorbijgaan iemand die laat merken dat alleen het lezen al, “meeleven” is. Datzelfde overkwam ons nadat het Nederlands Dagblad een uitgebreid interview had geplaatst op 23 september. Via via en soms ook direct, bleek dat het veel lezers had geraakt. En ook in dat laatste zit troost, wij staan er niet alleen voor.
Zo is het denk ik ook voor veel lezers van IK MIS JE. Ze herkennen zoveel van zichzelf, dat het daardoor erkenning wordt. Mijn verdriet en jouw verdriet, mijn gemis en jouw gemis; het mag er gewoon zijn. En ondanks alle verdere ellende in de wereld, alle oorlogen, bomaanslagen, dodelijke ongelukken, als je zelf gebukt gaat onder een zwaar verlies, doet dat er niet veel toe. Ook niet een mooie herfstdag, of wat voor moois ook, het gemis is daarmee niet weg. Mijn voorlopig laatste blog voor de EO site begint zo:

Ik moet met mijn fiets naar de fietsenmaker, er is iets met de handrem. Nu gaan we al jaren naar een fietsenmaker in Ouderkerk aan de Amstel en op de fiets erheen is een heerlijke rit langs Amsterdams mooiste rivier. Helaas blijkt dat de linker remhendel vervangen moet worden en tegenwoordig kan dat niet even snel tussendoor. De oliedruk moet er af, want zo gaat dat bij schijfremmen. “Maakt u voor over twee dagen maar een afspraak”, zegt de monteur.   Lees verder op IK MIS JE.

PS: In de laatste alinea gaat het over een tegel die door onbekenden op het graf werd gezet. Inmiddels weten we van wie dit bijzondere gebaar afkomstig is.