Orgaandonatie | In memoriam Harm 1982 – 2016 (28)

Gistermorgen afscheid genomen van het prachtige waddeneiland Ameland. Fietsen weer achter op de auto gezet en nog even naar het strand voor een “koffietje”. Omdat de wind inmiddels uit het westen komt, was de zee  bij het huisje ook al goed te horen. De branding was dan ook een flink stuk forser. We rijden een “laatste” keer door Hollum. Gelukkig hebben we genoeg tijd  om in het Maritiem Museum nog een snuif kunst te nemen. De koeien van Karel Buskus maken indruk op ons.  Nog even een foto van een vooroorlogse ANWB wegwijzer en dan via de Ridderweg naar de zuidkant van Ballum. Bij Nobel halen we als aandenken nog een heerlijke fles likeur, een specialiteit van het eiland. We zijn mooi op tijd voor de boot en in ruim drie kwartier staan we weer op het vaste land. Via Harlingen en Afsluitdijk, wat is Nederland prachtig in de herfst, rijden we ons Noord-Holland binnen. Bij Medemblik krijg je het Randstad gevoel al weer een beetje. Tig kranen zijn druk bezig een fabriekshal uit de grond te trekken, naast kilometers kassen met fruit en groente.

Thuis ligt er een stapel post op tafel. Kranten, reclame, maar ook lieve berichten van meeleven. Tussen alle post zit ook een brief van het Erasmus MC. Een schriftelijke bevestiging van waar de transplantatiecoördinator ons al over gebeld heeft.
Ik citeer: “Na zijn overlijden doneerde uw zoon zijn beide nieren.
Zijn linker nier is getransplanteerd bij een man van — jaar oud.
Zijn rechter nier is getransplanteerd bij een vrouw van — jaar oud. Beide ontvangers zijn thuis en maken het goed. Zij zijn niet meer afhankelijk van dialyse, de nieren functioneren goed.
Zijn hart is uitgenomen t.b.v. hartklepdonatie. Zowel de klep van de aorta (grote lichaamsslagader) als van de longslagader (deze ontspringt in het hart) zijn goedgekeurd en wachten op een passende ontvanger.Namens deze patiënten wil ik u danken. Zij kunnen u niet persoonlijk benaderen maar zijn zich zeer bewust van het feit dat hun nieuwe kans zo verbonden is met uw verdriet.”
Ondanks het verdriet en het  gemis van Harm is dit een mooi bericht. Die woensdag de 14e moesten we in een split second beslissen. Getwijfeld hebben we niet. Achteraf kijken we er ook met een goed gevoel op terug. Maar nu na twee maanden ook werkelijk blijkt dat twee mensen geholpen zijn, is dat om dankbaar voor te zijn. De medewerkers van het transplantatieteam hebben uitstekend werk gedaan. Zorgvuldigheid stond aan alle kanten voorop. Ondanks het feit dat wij als ouders binnen een heel korte tijd moesten beslissen, verliep het hele proces stap voor stap volgens protocol. Harm had zichzelf nergens laten registreren als donor, dan moet je  als nabestaanden nu eenmaal beslissen. Bij dezen roep ik iedereen dan ook op om zich te laten registreren als donor. (www.donorregister.nl)  Het voorkomt in ieder geval dat mocht je iets gebeuren, je nabestaanden niet opeens voor de keus staan. Je kunt je namelijk ook laten registreren wanneer je geen donor wilt zijn!
Het blijft een raar idee dat er nu  twee mensen rondlopen met een stukje Harm. Hoe klein en onbeduidend het misschien ook is, voor deze man en vrouw is een eind gekomen aan heel veel  dialyse-ellende.
Wat betreft de hartklepdonatie is het zo dat we niet gelijk horen of er een ontvanger voor gevonden is. Ze kunnen de hartkleppen wel tot vijf jaar bewaren, zo werd ons verteld. Later kunnen we dan weer informeren of er iets mee gebeurd is.

Kyrie eleison, ook over de personen die een nier van Harm hebben ontvangen.