Ik mis je | In memoriam Harm 1982 – 2016 (24)

Het is zondagmiddag en voor mij op tafel ligt het boek van Rikko Voorberg, ‘De dominee leert vloeken’. Graag zou ik het je cadeau hebben gedaan en aangemoedigd hebben om het te lezen. Niet half, maar deze keer helemaal. En dan bij een koffietje er over door praten wat de kunstenaar Rikko in je losmaakt. Of vond je het al met al toch te confronterend wat dominee Rikko doet? Kan je vader het misschien nog wel meer waarderen dan zijn zoon? Ik mis je, omdat we het niet meer kunnen bespreken, er niet meer samen over door kunnen ouwehoeren.
In de ‘PS van de week’ staat een mooi interview met Erik Kessels van het reclamebureau aan de Lauriergracht. Ik wil er met je over doorpraten. Die Kessels heeft prachtige ideeën over creativiteit en ik kom dezelfde gedrevenheid tegen wanneer ik praat met collega’s van je. Volgens mij hebben we het wel eens gehad over de fotoboeken van KESSELSKRAMER. Het moet schuren en het moet ook nog beter dan goed zijn. Het is alsof ik je chef bij MM hoor praten. Zonde dat je er niet was toen we afgelopen donderdag met Femmie en Rieke gingen lunchen bij de Monks. Fantastisch dat we zoveel konden delen met je collega’s. De gereserveerde tafel was haast te klein, maar je had er op een hoekje best nog bij gekund. We misten je allemaal en hadden zo graag je grijnzende kop gezien en je willen horen over weer een foto in de trein van een slapende forens. Nooit zal het rijtje van 100 compleet worden en elke keer bij een slapende treinreiziger missen we jou, om even stiekem een foto te nemen. Wanneer we later over je afdeling lopen, is de lege plek bij je computer o zo zichtbaar. Waar hang je uit? Welke afdeling ben je even naar toegelopen om inspiratie op te doen? Welk geel memootje kende je inmiddels uit je hoofd en was aan vervanging toe? Ik mis je en wil het wel in honderd verschillende lettertypes achter elkaar zetten. Waarom voelt het net of 14 september gisteren was?
Ik mis je. Onder het boek van Rikko ligt de IDFA krant van 2016. Volgende week is het zover en worden de bioscopen en filmhuizen in Amsterdam weer overspoeld met prachtige en spraakmakende documentaires. Al bladerend bedenk ik welke we samen leuk vinden, maar niet gaan zien. Misschien de film ‘Uzu’ over een religieus ritueel in de Japanse stad Matsuyama of naar een Franse documentaire over vluchtelingen op het inloopspreekuur van dokter Jean Pierre Geeraert. Meestal liet ik het aan jou over om iets uit te zoeken, omdat je agenda vaak al zo vol zat. Nu zal ik alleen moeten zoeken en daar mis ik je om.
Ik mis je, omdat vanmiddag je vrienden komen en jij er niet bij bent. We gaan kijken naar de film van de bijeenkomst in de Westerkerk. Opnieuw zullen we huilen en elkaar vasthouden. Het glas zullen we heffen, op jou, omdat we je missen.

Kyrie eleison