Dolende dertiger…? | In memoriam Harm 1982 – 2016 (16)

img_2077
gesignaleerd in Vlaardingen

Vandaag is het de 11e oktober. Honderd jaar geleden werd mijn vader geboren en vandaag is onze kleinzoon vijf  jaar geworden. Het leven gaat gewoon door en daarom moesten we ons ook vervoegen bij een advocaat om alles door te spreken over het ongeluk, dat Harm het leven kostte. Het lijkt allemaal raar en toch moet het gebeuren. Ga alle schade die we geleden hebben door het verongelukken van Harm maar op een rijtje zetten. Natuurlijk kun je een begrafenis scharen onder geleden schade en ook dat onze dochters ongewild heel vaak heen en weer hebben gereden. Maar Harm heeft toch de grootste schade geleden? Aan zijn leven kwam een abrupt einde, zijn lijf was niet bestand tegen een aanstormend politiebusje. In de ambulance naar het VUmc moet al snel duidelijk zijn geweest, dat de 34 jarige Amsterdammer het niet zou redden. Wat zou mijn vader er trouwens van gevonden hebben? Of zou een honderdjarige zich daar niet meer druk over gemaakt hebben? Zou hij nu wel hebben gedeeld wat voor ramp hem en mijn moeder veertig jaar geleden overkwam? En wat gaat onze kleinzoon van vijf hier van vinden? Kan hij zich er later nog iets van herinneren? Dat hij rustig met zijn treintje zat te spelen terwijl Harm verderop in de kamer van opa en oma stond opgebaard? Is dat ook geleden schade? Dat onze kleinzoon nooit meer heeft kunnen spelen met zijn leuke oom? Stel je voor dat Coos en ik honderd worden, het kan zo maar tegenwoordig. Is het dan geleden schade dat Harm, wanneer we niet meer zo goed kunnen lopen, lezen, reizen….. Is het dan geleden schade dat Harm dan niet onze mantelzorger kan zijn?

boarding-pass-harm
… toch maar bewaren…

Vanavond was er een een nieuwe serie op de KRO/NRCV onder de mooi gevonden titel: ‘Dolende Dertigers’. Aan het begin zag je heel even Harm in beeld, een flits, Harm met een biertje. In een volgende aflevering  komt hij langer in beeld. Ik citeer uit een hele lieve brief van de ouders van een vriend van Harm. “De laatste keer dat we Harm zagen, was op het festival Wildeburg. Hij werd daar geïnterviewd voor een tv-programma over 30-ers. Wij gingen een dagje kijken hoe het het festival er uit zag en we stonden bij de tenten van de vriendengroep. Harm liep langs en de vrienden riepen hem: Harm, Harm, Harm….” Harm liep quasi met zijn neus in de lucht door, alsof hij een filmster was. Iedereen moest daarom lachen.. ”
Dat was dus typisch onze Harm, soms ook gewoon nog een klein jongetje dat kon genieten. Dolende dertiger? Harm? Ik vraag het me af. Vaak wist hij best wat hij wilde, maar ook vaak stelde hij belangrijke beslissingen uit. Maar de ware liefde had hij gevonden, ook al schreeuwde hij dat tegen ons niet van de daken. Een klein jongetje dat het geweldig vond  dat zijn  vlucht naar Dubai een upgrade had gekregen naar businessclass.  Wanneer we weer aan het opruimen zijn in de DSstr. halen we zijn boarding pass van de afzuigkap. Verschillende keren had hij er over opgeschept…
festival-wildenburgDolende dertiger? Ja, hij hield van reizen, liefst naar verre landen, zoals Japan. Hij was op zoek, maar had ook vastigheid. Het knetterde soms, maar hij wist ook dat er een band was met zijn hemelse Vader. In zijn boekenkast vind ik een serie Bijbels, onderin, achter de bank. Het ziet er niet uit of ze de laatste jaren veel zijn gebruikt. Ook het Alphacursusboek zit onder het stof, net als het boek dat hij kreeg van de OPK toen hij belijdenis deed. Maar zegt dat iets over zijn band met God? Gelukkig kan ik me daar nu niet zo druk over maken. Hij wist dat er een schepper was van hemel en aarde, een God die zorgt en ook dat het soms knettert. Maar heb ik dat idee, dat gevoel, ook niet regelmatig? Kunnen we dit ook onder het kopje schade scharen? Of wordt het dan opvoedingsschade, of kerkelijke schade? Inmiddels is zijn appartement bijna leeg. Er is dan altijd wel weer een OPK-broeder die mee wil helpen een kast, een bed en een bank weg te brengen. Rijdend over de Nassaukade wijs ik de plek waar Harm is verongelukt en ondertussen zien we verschillende verkeersdeelnemers die niet beseffen dat een ongeluk in een heel klein hoekje zit. Dolende dertigers?

Kyrie eleison