wat zingen met mensen doet

Al vaker heb ik het benadrukt. Het zelf zingen en ook luisteren naar zang, het geeft zoveel plezier. Afgelopen week kwam het zomaar drie keer naar voren. Op de BBC is deze weken weer een geweldig zangprogramma. De jonge dirigent Gareth Malone is bij vier grote bedrijven langsgeweest en heeft daar een koor gevormd. Fantastisch was om te zien hoe dat ging en welk plezier de deelnemers daar aan hadden. Daarbij komt dat Garteh min of meer ‘camera-geil’ is. Gareth is jong (1975), aantrekkelijk, spreekt een redelijk kakkineus Engels en heeft veel gevoel voor humor. Maar daarnaast weet hij de liefde voor zingen op een geweldige manier over te brengen. Ook weet hij zich in te leven in de individuele koorleden. Zeker bij mensen die in hun leven nog nooit iets hadden gedaan met zang weet hij een gevoelige snaar te raken. Vorig seizoen nam Gareth een groep randjongeren op sleeptouw om een moderne opera in te studeren en deze uiteindelijk in Glyndebourne op te voeren. Voor de liefhebbers: http://www.bbc.co.uk/programmes/b01nj0dw.

Afgelopen vrijdag zijn we naar Katwijk geweest. De Nieuwe Kerk was daar ’s avonds bomvol. De Australische band ‘Sons of Karah’ trad op. (website SOK). Hun repetoire bestaat uit louter Psalmen. Ongelooflijk dat dat in deze tijd nog gewoon mogelijk is. Een band die avond aan avond zalen en kerken vulde met louter alleen maar Psalmen. Soms met een korte toelichting en geweldig omlijst met een stevige sound. Psalm 79 kwam als eerste aan bod. Een klaagpsalm van Asaf. Jeruzalem verwoest, maar door alles heen de roep om op God te vetrouwen. Indringende, maar ook hoopgevende muziek en tekst. Zo kwam psalm 1 voorbij, maar ook de lofpsalmen 146 en 148. Opzwepende muziek, tot eer van God!

Op de Wimmenhove-familiedag vertelde mijn jongste broer, de orgelbouwer, over een kerkdienst die hij met zijn zoon had bezocht. Een lange dienst was het geweest met een deprimerende preek. Er werd gezongen op hele noten, niet-ritmisch zoals we dat noemen. Voor ons GKV-ers is dat haast niet meer te volgen. Heb het ook  eens meegemaakt in Zeeland. Toch werd mijn broer er door geroerd omdat her en der in de gemeente een aantal mannen de tweede stem bij de psalm zongen. Zo werden oude psalmen, gezongen in een Nederlands van honderden jaren geleden opeens liederen die je emotioneel raken en kunnen zorgen voor een brok in de keel. Dat laatste gebeurde mij ook, toen ik ik op Radio 4 een Sweelinck Psalm hoorde voorbijkomen. In het Frans, want Sweelinck was niet kapot van de slechte Nederlandse vertalingen, maar o zo aangrijpend! Ziedaar; zingen maakt blij, het vertroost, inspireert en geeft zo veel vreugde!