Maand: mei 2012

weg uit Kampen?…. welkom in Amsterdam!

Anderhalf jaar geleden filosofeerde prof. Ad de Bruijne van de Theologische Universiteit in Kampen in een Reformatie-hoofdartikel over een eventuele verhuizing van zijn universiteit. Weg uit Kampen, de wijde wereld in. Waarschijnlijk was dat een opmaat voor de huidige plannen, die via een persbericht werden verspreid. Toen vond ik het al een verfrissende gedachtegang. Afgelopen week werd ik helemaal blij van het feit dat er echt verder over doorgedacht is. De synode van de GKV wordt dan ook gevraagd om verder onderzoek te doen. Er blijkt zelfs een keuze te kunnen worden gemaakt uit Groningen, Amsterdam en eventueel Utrecht.

Naast allerlei andere overwegingen die je bij dit voorstel kunt hebben, wil ik graag een lans breken voor Amsterdam als eventuele nieuwe vestigingsplaats. Dat zeg ik niet alleen als inwoner van één van de voorsteden van Amsterdam, maar ook als christen die lid is van een gereformeerde kerk in Amsterdam. En zonder al te veel gekheid, er zijn echt heel veel redenen voor te bedenken. Voor de vuist weg een aantal, in willekeurige volgorde:

  • Amsterdam is de hoofdstad van Nederland en zeer goed bereikbaar en ook vanuit de hele wereld zeer goed aan te vliegen.
  • Er zijn in Amsterdam goede partners in UvA en VU te vinden. Studenten kunnen daar bv. bijvakken studeren of ook vervolgstudies doen. Over een eventuele samenwerking zal zeker nog meer worden geschreven en nagedacht.
  • Amsterdam heeft voor studenten veel te bieden aan een breed scala van culturele uitingen; musea, theaters enzovoort! (tegen de tijd dat er daadwerkelijk gaat worden verhuisd, zijn alle grote musea wel weer open)
  • Ook een reden is dat Amsterdam heden ten dage nog maar 3% serieuze kerkgangers heeft. Het zal een geweldige stimulans zijn voor de meer dan 200 kleine christelijke gemeenten in Amsterdam wanneer een gereformeerde, bijbelgetrouwe universiteit zijn tenten zou opslaan in Amsterdam.
  • Voor het samenwerkingsverband van de kleine gereformeerde kerken in de hoofdstad (Amsterdam In Beweging) zou het eveneens een geweldige opsteker zijn.
  • Zeker onder gereformeerden is er sinds de jaren 60 van de vorige eeuw een trek de stad uit geweest. Dit zou weer een tegenbeweging op gang kunnen brengen.
  • Studenten kunnen wanneer ze gestudeerd hebben in Amsterdam zich nooit meer een wereldvreemde houding aanmeten.
  • Er zijn in een stad als Amsterdam voor studenten mogelijkheden te over voor bijbaantjes, die gelijk kunnen dienen als maatschappelijke stages.
  • Daarnaast kunnen studenten, wanneer ze zich daadwerkelijk vestigen in Amsterdam, er niet om heen de kerkelijke gemeenten met hun aanwezigheid te versterken.
  • Huisvesting voor de TU moet geen enkel probleem zijn. Vanwege de economische crisis staan er zoveel kantoorgebouwen leeg, dat je je daar nu al op zou kunnen oriënteren.

Er zijn vast nog wel meer redenen te bedenken. Ik hoop in ieder geval dat in de kerken (GKV) er een serieuze discussie over gaat ontstaan.

ter attentie vanaf 20 mei de Chelsea Flower Show

BBC presentator Alan Titchmarsh

Om in de gaten te houden deze week. Afgelopen zaterdag was Chelsea waarschijnlijk al in feeststemming, maar deze week elke avond op de BBC; de Chesea Flower Show! Via de website van de BBC (http://www.bbc.co.uk/programmes/b007lyhs) kun je zien wanneer de uitzendingen zijn. Je kunt ook heerlijk rondneuzen op de site van de RHS. (http://www.rhs.org.uk/shows-events/rhs-chelsea-flower-show/2012). Prachtige tuinen komen voorbij en de nieuwste snufjes met betrekking tot planten. Daarnaast is het gewoon typisch Engels en daardoor heel onderhoudend.

 

 

kapitein Westerling

Historicus Willem Bouwman gebruikt in de krant van zaterdag 12 mei j.l.(http://www.nd.nl/digitale-editie/20120512/8), een aantal argumenten om aan te tonen dat het nog niet zo gemakkelijk is om excuses over de misdaden van kapitein Westerling te maken. Naar mijn bescheiden mening gaan alle argumenten die hij gebruikt mank aan een behoorlijke portie eenzijdigheid.

kapitein Raymond Westerling, alias de Turk

Er vallen grote vraagtekens te zetten bij het voortgezette kolonialisme door Nederland, van na de tweede wereldoorlog. Zeker de wijze waarop de politiek in Den Haag probeerde de opstand in Indonesië te beperken en neer te slaan, mag achteraf best bekritiseerd worden. En dat ondanks alle goede daden die generaal Spoor, gouverneur van Mook en veel goedwillende militairen, óók verricht hebben. Een van Mooklaan en een Spoorkazerne zijn nog geen argumenten om geen vraagtekens te mogen zetten bij hun optreden. En ook een bijna honderdjarige weduwe is geen argument. Al die vrouwen die weduwe werden op Celebes, door het optreden van kapitein Westerling hebben hun hele leven pijn moeten lijden. En pijnlijk voor Nederlanders die hebben gebeden voor kapitein Westerling? Werd er op Celebes  en in heel Indonesië in veel huizen, niet in de naam van dezelfde God gebeden om vrijheid voor Indonesië? Westerling een held? Ik raad de lezers aan om nog eens wat oude uitzendingen van Andere Tijden (2007) terug te kijken! Ooit woonde bij ons in de straat een oud-Indiëganger die gediend had onder Westerling. Deze oud-NAVOmilitair schaamde zich voor wat er zich toen allemaal heeft afgespeeld onder het bevel van deze kapitein en karakteriseerde Westerling als een SS-er.

Je verleden onder ogen zien, ook de koloniale geschiedenis is nog niet zo slecht. En vandaag toegeven dat er door het kolonialisme van onze voorouders ontzaglijk veel is misgegaan in Indonesië (en bijvoorbeeld ook in Suriname), wat is daar mis mee? Als het door Bouwman aangehaalde lied meer dan gebral was; wat was het dan nog meer? Koloniale geschiedenis bestuderen (en dan niet uit schoolboekjes), ik stem dat met Willem Bouwman in, is leerzaam, maar vaak niet onderhoudend. Heel vaak leidt het tot plaatsvervangende schaamte.

P.S. bovenstaande blog werd gedeeltelijk opgenomen in het ND als INGEZONDEN. Natuurlijk heeft een krant het recht om het wel of niet volledig te plaatsen. Maar opvallend is dat juist het door mij rood gemaakte gedeelte is weggelaten. Waarvan acte!

 

een held stopt er mee

In Sheffield (Engeland) vinden deze weken de wereldkampioenschappen snooker plaats. Snooker is een van oorsprong typisch Engelse vorm van biljarten. Inmiddels is het dan wel overgewaaid naar China, maar dat is omdat Chinezen uiteindelijk overal de beste in willen zijn. In het Crucible Theeatre begonnen een paar weken geleden 32 snookerspelers aan hun wedstrijden. Wanneer je langere tijd hebt thuisgezeten is het volgen van dit soort wedstrijden heerlijk ontspannend. Je leert steeds beter hoe het spel in elkaar zit en weet op een gegeven moment zelfs, hoe je zelf zou moeten doen. Niet dat ik het ooit zelf heb gesnookerd trouwens. Een van de beste en ook sympathiekste  snookerspelers is al jaren Stephen Hendry (geb. 1969). Op zijn 16e werd hij al professioneel speler. Wanneer hij weer het BBC beeld vulde zat ik meestal ademloos toe te kijken. Nu hangt hij de keu in de wilgen en dat is toch het einde van een snooker-tijdperk. In totaal is hij zeven keer wereldkampioen geweest. Ook nu deed hij weer mee, maakte zelfs een break van 147, maar in de kwartfinale moest hij het afleggen tegen de jongere generatie. Natuurlijk zal de BBC hem nog regelmatig inhuren voor zijn onderkoelde commentaar. We hoeven ook geen medelijden met Stephen Hendry te hebben dat hij al zo vroeg met pensioen gaat. Zijn prijzengeld bedraagt volgens internet alleen al zo’n ruim 2 miljoen Engelse ponden. Daarnaast zal hij nog wel een veelvoud aan sponsorgeld binnenhalen.

Stephen Hendry aan tafel

Snooker is een sport die veel training vergt. Training van het spel, maar ook zeker ook training om de spanning aan te kunnen. Een officiële wedstrijd duurt uren en vergt ook nog eens een geweldig tactisch inzicht en ook een behoorlijke portie wiskunde. Stephen Hendry was een grootmeester van het spel. Hij zal gemist worden, maar gelukkig zijn ze aan de overkant van de Noordzee ook goed in het eren en levend houden van sporthelden!

tegen elk aannemelijk bod

Bijzonder blijft het dat snooker in Nederland niet echt van de grond is gekomen. Zelfs het biljarten is in ons land tegenwoordig geen echte sport meer lijkt het wel. Jaren geleden had je in sportprogramma’s op de radio nog wel verslagen van biljartwedstrijden. Wanneer de beroemde Belgische biljarter Raymond Ceulemans aan tafel kwam, zwegen de toeschouwers en mocht de radiopresentator alleen maar fluisteren. Wijlen Theo Koomen kon dat als de beste! Naar mijn idee is het biljarten een marginaal bestaan gaan leiden in Nederland. Zelfs een tafelbiljart raken we aan de straatstenen niet kwijt. Het is in zeer goede staat en weinig gebruikt. Compleet met ballen en telraam en ook biljartkeus! Voor elk aannemelijk bod op Marktplaats, maar helaas. Snooker speel je trouwens met veel meer ballen. Een witte speelbal, 6 kleuren (waaronder de zwarte) en 15 rode ballen. Er komt wel wat rekenwerk bij kijken, maar dat vormt tegelijkertijd de uitdaging. Als kijkspel is het zeer boeiend, alhoewel de Engelsen er ook flink op gokken. Gebeurde dat niet dan was het waarschijnlijk ook niet zo populair op de BBC.