extreem luid & ongelooflijk dichtbij
Voor in mijn exemplaar van de bibliotheek in Diemen is een briefje geplakt. ATTENTIE: Typografische afwijkingen horen bij de uitgave van dit boek. Wanneer je het boek zonder deze opmerking zou hebben gelezen, zou je naar mijn idee geen moment gedacht hebben dat dat niet zo zijn. Maar ja, dat is achteraf niet te bewijzen. Het omslagontwerp van Roald Triebels (kreeg er in 2005 een prijs voor; mooiste ontwerp van dat jaar), is mooi. Maar de Amerikaanse omslag had ook best gekund. Zijn mijn blog over mevrouw Foer, Nicole Krauss.
Hoe is uit te leggen, waarom dit boek van Foer een fantastisch boek is? Kun je weergeven wat zo’n boek al lezend met je doet? Wat voor gedachten het bij je los maakt, is dat wel in woorden te vatten? In het verhaal van Oskar Schell, zijn vader, zijn oma en opa komt zoveel menselijk gevoel aan de orde, dat laat je niet onberoerd. De 11e september van 2001 heeft hiermee een ongelooflijk mooi monument gekregen. Op de HAVO hadden we een leraar Nederlands die wel eens grapte over zijn vrouw. Wanneer die een spannende streekroman las, ging haar boek haast als vanzelf steeds verder naar omhoog, voor haar gezicht. Ze kon dan ongemerkt een traantje wegpinken. ‘Extreem luid & ongelooflijk dichtbij’ is een boek waarbij je van binnen en misschien ook wel van buiten moet huilen om het verdriet en ook de kracht van mensen om daar mee om te gaan. Misschien zou zelfs de leraar Nederlands een traan hebben moeten laten.
Dag Roel, laat die leraar NL maaar… die heeft of nooit naar zijn emoties durven luisteren of hij vind het niet stoer. Ja, in het openbaar durf ik het ook niet zo goed, ik vlucht dan naar het toilet. Het menselijk leed kan zo dichtbij komen, je gevoel van rechtvaardigheid geweld aangedaan… blijf dan maar eens droog. Dat kan ik helemaal niet als ik me bedenk heo groot onze God is.. zo volk van genade dat Hij zelf mij als Zijn kind aanneemt. En kijk je dan door die ogen naar al die rennende en hardwerkende mensen, collega’s, ouders, kinderen… wat gun je ze dan het juiste zich op DIE liefde.
Misschien moet ik ook maar eens een blogje beginnen … 🙂
het ga je goed en Gods zegen voor/over je prachtig werk!
Prachtig, intens en dieptriest boek inderdaad. Tranen, zeker.