Maand: juni 2011

de geschiedenis van de liefde

‘De geschiedenis van de liefde’ is een boek met verschillende verhaallijnen. Dat kan verwarrend werken, maar de schrijfster Nicole Krauss heeft het echter zeer vernuftig, als een soort puzzel, allemaal in elkaar verweven. Na drie pagina’s heeft het boek je al in de greep en wil je het gewoon uitlezen. Een echte aanrader dus! Op internet circuleren genoeg uitgebreide beschouwingen, daar verwijs ik graag naar. Opvallend mooi vond ik de foto op het stofomslag. Bij zo’n bijzondere foto denk je al gauw dat in de VS ook hetzelfde omslag is gebruikt. Op de site van mevrouw Krauss stond echter een hele andere omslag. Die had men ook best in Nederland kunnen gebruiken, lijkt me. En wie is nu die mevrouw op de omslag? Is het de schrijfster zelf? De achterkant van de titelpagina zegt dat de foto uit het Museo di storia della fotografia Fratelli Alinari in Florence komt.

Io + gatto / ik en kat

De betreffende omslagfoto schijnt in het archief van fotografe Wanda Wulz (1903-1984) te zitten. Is het dan de fotografe Wanda? Dat wordt helaas niet vermeld. Wat doet deze foto op een boek van Nicole Krauss? Mevrouw Wulz heeft in ieder geval een wereldberoemde foto nagelaten. Is dat misschien weer een extra puzzeltje wat bij dit boek hoort? Een kat komt echter nergens in het boek voor.

Waarom heeft men dan in Nederland een volstrekt andere omslag gemaakt voor zo’n prachtig boek? Ondanks het feit dat de Wanda Wulzfoto erg mooi is. De man van Nicole Krauss schrijft ook boeken. Volgens haar mag je geen parallellen trekken met de boeken van haar man. Ze zijn volstrekt onafhankelijk. Het gekke is nu dat de omslagen van de boeken van Jonathan Safran Foer wel letterlijk vertaald kunnen worden. Dit boek gaat over een  bijzondere jongen, waarvan de vader is omgekomen bij de aanslag op de Twin Towers.  Een prachtige omslag. Alle redenen om dat bij vertalingen ook te gebruiken. Waarom dan niet bij ‘De geschiedenis van de liefde’?

Jonathan Safran Foer

 

 

 

plan voor de omroepen

Het schijnt dat de regering een bezuinigingsplan voor het huidige omroepbestel heeft vastgesteld, waar ook de omroepen mee instemmen. Aangezien ik veel thuis ben en ook regelmatig de radio of tv heb aanstaan, kan ik er wel een beetje over meepraten. Toch heeft men vergeten naar mijn advies te luisteren. Op radio 1 hoorde ik zojuist een nogal warrige discussie over dit punt. Maar laat nu Henk Westbroek heel aardig mijn mening verkondigen! Meestal vind ik deze man een grote flapdrol, maar nu had hij toch het gelijk aan zijn kant. Mijn ideeën zijn eigenlijk heel simpel uit te voeren. Gooi het hele bestel op de schroothoop en maak een Publieke Omroep naar voorbeeld van het BBC-model. Daar valt best een hele mooie Nederlandse variant op te maken. Geen reclame, van begin tot eind moet dat verboden worden! Daardoor krijg je ook geen oneerlijke concurrentie meer met commerciële omroepen. Eventueel laat je het volk meer betalen als dat werkelijk nodig is. En allerlei programmamakers die nu uitstekende programma’s maken, kunnen dat ook doen voor de Nederlandse BBC. De EO is waarschijnlijk best in staat om een variant op het veel geprezen “Songs of Praise” te maken. Westbroek wilde wel een actiegroep oprichten. Naar ik weet bestaat die al. Nu alleen de politiek nog om.

Pelgrim op de Alpe d’Huez, broer Henk in de krant!

Pelgrim op de Alpe d’Huez Geplaatst: 9 juni 2011 08:48, laatste wijziging: 9 juni 2011 08:53     Bas Jansen

Capelle aan den IJssel – Hardlopen ging niet meer als gevolg van darmkanker. Maar de fiets bracht uitkomst voor Henk Wimmenhove. Vandaag bestijgt hij met ruim 4000 fietsers de Alpe d’Huez in een sponsor-actie voor KWF Kankerbestrijding. Het gevoel dat Henk Wimmenhove (52) vandaag in zijn kuiten gaat voelen, is niet na te bootsen in de polder. Hij moest het in de voorbereiding op zijn beklimming van de Alpe d’Huez doen met de Van Brienenoordbrug in Rotterdam. ‘4,5 procent stijgingspercentage, dat stelt eigenlijk niets voor.’ Voor de zesde keer op rij wordt vandaag de fietstocht tegen kanker Alpe d’HuZes verreden en het evenement trekt meer deelnemers en media-aandacht dan ooit. Wimmenhove staat voor het eerst aan de start om de sportieve strijd tegen zijn ziekte aan te gaan.

Twee jaar geleden kwam voor hem de diagnose: darmkanker met uitzaaiingen naar de lever. Na chemotherapie en bestralingen volgde een zware operatie. Het waren bange tijden voor hem en zijn gezin. Niet lang na de operatie stak de ziekte opnieuw de kop op en begon de behandeling weer van vooraf aan.

Wimmenhove, wiskundeleraar aan de Gereformeerde Scholengemeenschap Randstad (GSR) in Rotterdam, was lang uit de roulatie. Vorig jaar september begon hij weer voorzichtig met lesgeven. Afgelopen maandag stond hij voor het eerst weer een volle dag voor de klas. Of de kanker nu weg is? ‘Twee weken geleden leken er weer twee plekjes zichtbaar op de lever, een week geleden was op een echo niets te zien.’ Voor zover mogelijk raakt de Capellenaar gewend aan een leven met wisselende vooruitzichten. Op dit moment is Wimmenhove optimistisch en voelt hij zich relatief fit. ‘Helemaal de oude word ik niet meer, er is een Henk vóór en er is een Henk ná de kanker’, vertelt hij.

Zowel mentaal als conditioneel heeft Wimmenhove flinke klappen te verduren gehad. De fiets helpt hem lichamelijk sterker te worden. ‘De laatste jaren liep ik rondjes hard met mijn dochter. Maar als gevolg van de chemo voelde ik veel pijn in mijn voeten door de trilling van het lopen.’ Van fietsen had hij geen last en hij begon met korte rondjes in de buurt. ‘Nu is een tocht van 120 kilometer peanuts voor mij. Mijn uithoudingsvermogen neemt toe en ik heb ook veel plezier op de fiets.’

‘Oom Henk, u kunt het toch ook een keer doen?’, vroeg een neef die al eens deelnam aan de Alpe d’HuZes. Toen de online-inschrijving opende, was Wimmenhove er als de kippen bij. Veel deelnemers proberen zes keer – zie de naam van het evenement – bergop te gaan. Wimmenhove niet, hij volgt het doktersadvies op en houdt het bij één beklimming plus afdaling. Hij twijfelt niet of hij de top zal halen. ‘Ik rij mijn eigen tempo en in de vlakkere bochten kan ik even lekker ademhalen.’

Zoals alle deelnemers wordt de docent gesponsord. Hij ging voor 3500 euro maar zit nu al boven de 5000 euro. De totale opbrengst van de Alpe d’HuZes gaat naar KWF Kankerbestrijding met dit jaar als speciaal doel de periode van diagnose van kanker te versnellen. Een aansprekend doel voor Wimmenhove. Afgelopen weken ervoer hij weer de spanning en onzekerheid tussen twee controlemomenten. Naast de financiële steun ontvangt hij veel bemoediging van familie, vrienden en gemeenteleden uit de kerk. ‘Gisteren kreeg ik nog een mooie e-mail: “Doe je best Henk. Ik voel me altijd dichter bij God in de bergen, dat komt door psalm 121.” Ik kan me voorstellen dat ik me ook ga voelen als een pelgrim, zoals de schrijver van dat lied.’ De ziekte heeft hem gesterkt in zijn geloof. ‘Het voelt alsof God dichter bij mij is gekomen.’de Nederlandse berg

De klim van ruim dertien kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage van 8,1 procent is niet toevallig het decor van de Nederlandse sponsoractie in de strijd tegen kanker. De Alpe d’Huez draagt in de volksmond de naam ‘de Nederlandse Berg’. Van de 26 keer dat in de Tour de France de finish op de berg lag, kwam acht keer een Nederlandse wielrenner als eerste over de eindstreep. 22 juli staat de befaamde col weer op het programma van de Ronde van Frankrijk.

fietsen voor / tegen kanker

Deze week staan veel media ruimschoots in het teken van ONDERZOEK NAAR KANKER. Radio 2 schenkt veel aandacht aan de velen die morgen 9 juni, de Alpe d’Huez gaan beklimmen. Mijn broer Henk gaat het ook proberen en het gaat vast lukken! We zullen daar later wel over melden. Vorige week belde neef Roel uit Geldermalsen op. Hij heeft de bekendste berg in Frankrijk al twee keer beklommen. (nou ja eigenlijk wel tien keer geloof ik) Hij werkt bij de Rabobank en heeft daardoor zo zijn contacten natuurlijk. En in zijn vrije tijd fiets hij graag. Daarom heeft hij afgelopen week voor “Ride for Hope” gefietst. “Ride for Hope” is een stichting die onderzoek naar hersentumoren wil ondersteunen. Ze hebben met elkaar toch maar even 65.000 euro bij elkaar gefietst. Donderdag fietsten ze van Neeltje Jans naar Kampen. Van Kampen gingen ze op vrijdag via de Afsluitdijk naar IJburg. Dat was de reden dat neef Roel belde. Hij had een slaapplaats nodig. Op de Nesciobrug heb ik hem opgepikt. Op mijn elektrische fiets kon ik hem nauwelijks bijhouden. Neef Roel rijdt op een “afgedankte” fiets van Steven Kruijswijk; een Nederlandse wielrenner die 7e werd in de Giro. Maar desondanks een geweldige prestatie om zo,n 800 kilometer in drie dagen af te leggen. Zaterdagmorgen moest hij om half zeven starten om voor donker in Zuid-Limburg te kunnen zijn. Op de foto is te zien  dat hij het gehaald heeft. Van harte gefeliciteerd Roel!

congo een geschiedenis

Enkele weken geleden heb ik boek ‘Congo een geschiedenis’ uitgelezen in mijn boekenkast gezet. Met aarzeling echter, want het nodigt uit tot terugbladeren en herlezen. Een uitgebreide recensie zal ik de lezers van mijn blog besparen. Die zijn elders al genoeg te vinden. Tegelijkertijd vermeld ik wel, dat ik het boek vijf sterren geef. Daarom ook niet alleen maar een aanbeveling om dit boek van David van Reybrouck te gaan lezen, maar een oproep die wat mij betreft verder en dieper gaat. Dit boek is een ‘must’, zoals dat heet. Alleen al dat je meer te weten komt over de foto op de omslag. Eitienne Nkasi is waarschijnlijk geboren in 1882 en overleed in ieder geval in 2010. Intrigerend dat deze man, die de voorkant van Reybroucks boek, 128 schijnt te zijn geworden.  Over deze 128 jaar gaat ook het grootste gedeelte van het boek. Uitgebreid komt de geschiedenis aan de orde van de Belgische koning Leopold II tot en met de huidige contacten met China. Het is een droefmakende geschiedenis. Geweld, onderdrukking, uitbuiting; het wisselt elkaar constant af. Het leert je tegelijkertijd ook dat België in het bijzonder, maar zeker heel Europa een ongelooflijke schuld op zich heeft geladen in grote delen van Afrika. Daarom ook vind ik het must dat mensen het lezen. Hier kun je niet schouderophalend aan voorbijgaan. Het zet je aan het denken over hoe NGO’s te werk gaan, het zet je aan het denken over de verschillende Pinksterkerken die ook in Amsterdam vertegenwoordigd zijn, het zet je ook aan het denken over hoe Nederland zijn kolonialisme altijd heeft verdedigd. En het zet je aan tot nog veel meer denken.

‘Congo een geschiedenis’ is een goed geschreven boek. Het boeit van begin tot eind. Sommige gedeelten zijn zeker van literaire kwaliteit. Ik miste zelf de foto’s in het boek. Gelukkig maakte de omslag veel goed. Op internet valt trouwens veel materiaal te vinden. Ook zijn er diverse documentaires over Congo gemaakt die zeker ook her en der nog wel te vinden zijn. Tot slot; ‘Congo een geschiedenis’ is geen verdrietig boek.

juichen voor de heer

plaat 36 (KB1 LW), tekening Michel de Boer

Je raakt er niet op uit gekeken. De plaat van de doortocht (zie vorige blog) is werkelijk schitterend. Maar ook het verhaal er achter is zo bijzonder. Mozes die vol vertrouwen op zijn God op het water sloeg, waarna de zee zich spleet en het volk achter hem aan kwam. Moet toch een bijzondere gewaarwording zijn geweest. Aan beide kanten geweldig muren van water! Zouden ze werkelijk de vissen hebben kunnen zien zwemmen?

Eenmaal aan de overkant hebben ze gemerkt dat de farao met zijn leger volledig was verzwolgen door de golven. Op de oever hebben ze het toen gedanst van vreugde. De zus van Mozes heeft daar een prachtig lied over geschreven trouwens. (het lied van Mozes en Mirjam in de prachtige bewerking van Hanna Lam.)

Gisteren ging ik met mijn vrouw weer naar het AMC. Gelukkig waren de resultaten van het onderzoek positief. Geen uitzaaiingen dus in de lymfeklieren rond het weggehaalde stuk darm (23 centimeter is toch niet niks). Ook een reden om te zingen!