Maand: mei 2010

STEM volgende week Ed Anker

Geachte lezers,

Volgende week woensdag zijn er verkiezingen. Natuurlijk mag iedereen stemmen wat hij of zij wel. Maar ondertussen mag ik wel een stemadvies geven. Voor mij is het inmiddels wel duidelijk. Vandaag hadden we een werkbezoek van twee politici op Veerkracht. Harry Lamberink van het LVGS (de gerefomeerde besturenorganisatie voor het onderwijs) had een onderhoud geregeld met Ed Anker van de CU en Jasper van Dijk van de SP. Het ging vooral om de laatste. Zijn partij is een van de partijen die een acceptatieplicht voor alle scholen wil invoeren (ook heel erg fel zijn D’66 en Groen Links). Inmiddels is er zelfs een meerderheid voor te vinden in de Kamer, schijnt het. Gelukkig hebben we kunnen laten zien en horen dat het een zeer schadelijk voorstel is voor onze gereformeerde bijbelgetrouwe richting. Respect had Jasper van Dijk voor ons werk en de integratie van allochtone ouders. Ed en Harry weerden zichuitstekend. En we hopen dat bij het volgende debat in de Kamer over dit onderwerp, Veerkracht is blijven haken in zijn hoofd.

Ed is trouwens een oud-leerling van onze school en heeft de afgelopen drie jaar veel respect verworven in Den Haag. Helaas is hij een beetje gezakt op de lijst (van 7 naar 9). Daarom; geef een voorkeurstem op Ed Anker van de CU!

The Chelsea Flower Show

Deze week is het elke avond genieten. Op de BBC is er tuissen 9 en 10 steeds een uitgebreide rapportage van de grootstre show in Engeland op het gebied van tuinen, bloemen, fruit enzovoort, enzovoort. Fantastisch wat er allemaal voorbijkomt. De presentatoren zijn ook echt van die typisch engelse presentatoren. Heel vaak doen ze onderdelen van het ook zeer leuke programma, Gardeners World. Als christenen willen we nog wel eens beweren dat je God ook kunt leren uit de schepping. Op zich is dat en in deze uitzendingen proef je daar ook echt iets van. Maar het mooie vind ik, dat je zo prachtig kunt zien wat de mens met de natuur kan.

Door te combineren, aan te leggen, door planten te kruisen. Zo mooi wat er dan ontstaat. Dat is echt een gave van God; de schepper van hemel en aarde. Met dank aan Alan Titchmarsh.

Slavernij

Deze week waren er verkiezingen in Suriname. Nu interesseer ik mij niet erg voor de verkiezingen aldaar, maar dat Bouterse genoemd wordt als grote winnaar vind ik wel interessant. Door de jaren heen heb ik wel veel mensen gesproken die afkomstig waren uit Suriname. Lang geleden had Suriname iets paradijselijks voor mij. Dat zal zijn geweest door het boekje ‘Dagoe, de kleine bosneger’. Ik heb daar echt zeer goede herinneringen aan. Bepaalt dus ook natuurlijk mijn beeld van land. Vreemd waren wel trouwens de verhalen over oom Henk, een broer van mijn moeder, die een plantage in Suriname had gehad. Zijn verhalen waren anders dan in Dagoe en Panokko. Later heb ik wel wat bijgeleerd. Inmiddels ook veel boeken over de slavernij gelezen, waaronder het geweldige boek van Cynthia Mc Leod (‘Slavernij en memorie’). Door al die verhalen heen blijkt het wel dat wij in Nederland een zeer ingewikkelde relatie hebben met dat verre land in Zuid-Amerika. Nog hoor ik de meester vertellen op de lagere school hoe dom het was dat de Nederlanders Nieuw-Amsterdam ruilden voor Suriname. Hoe dom kon je zijn, klonk daar in door. Maar ook dat was wel zeer gekleurd door een zeer foute beeldvorming.

Om dus ach en wee te roepen over Bouterse gaat mij te ver. Ik besef dat het een boef is, waarschijnlijk zelfs verantwoordelijk voor de december moorden en ook drugs smokkel. Maar de geschiedenis leert echt dat we ons in Nederland echt heel bescheiden moeten opstellen. De laatste week ben ik de biografie over Anton de Kom aan het lezen. Een zeer leesbare autobiografie over een zwarte verzetsstrijder. Zeer aan te bevelen voor een ieder die iets wil leren over de geschiedenis van Suriname. Het schaamrood komt soms gewoon spontaan op. En tegelijkertijd de vraag; en ik dan, hoe zou ik gereageerd hebben en hoe reageer ik vandaag op onrecht?

NB Ik hoop dat Bouterse wel veroordeeld wordt, maar dan in Suriname, door een Surinaamse rechtbank.

Lezen, lezen, lezen…

Ik vraag me wel eens af waarom er zo’n verschil is tussen mensen. Er zijn mensen die lezen geen enkel probleem vinden, maar er zijn er ook die niet verder komen dan de reclameblaadjes van de supermarkt of de ondertiteling op het journaal. Voor beide is wat te zeggen trouwens. Toch wil ik het hebben over lezen. In mijn blogjes attendeer ik zo nu en dan wel eens op een boek. Soms zit je daar wel over te denken. Waarom een boek, waarom lezen? Je zou natuurlijk vroom kunnen beweren dat het begint bij de bijbel. En de bijbel is natuurlijk de overtreffende trap van boeken. Toch is me dat te kort door de bocht. Het is wel zo dat God zijn woorden doorgaf door middel van verhalen. Als je de verhalen van de bijbel niet kent, niet leest, niet op je in laat werken; dan begrijp je ook niets van God. Verhalen, het lijkt wel een scheppingsgegeven.

In de meivakantie heb ik daarom ook weer heerlijk gelezen. Omdat ik zo genoten heb geef ik ze door. Een recensie maakte me attent op ‘Het literaire aardappelschilgenootschap’. Ik heb de titel maar ingekort. Laat je echter niet weerhouden door de titel. Een prachtig en ook humoristisch boek, wat speelt in de tweede wereldoorlog. Er is zo goed weergegeven wat oorlog met mensen kan doen. Een aanrader.

Een één adem heb ik ook het boek van Suzanna Jansen uitgelezen. Misschien omdat ik uit Drenthe kom? Of vorig jaar met vrienden het gevangenismuseum in Veenhuizen heb bezocht? Of omdat ik Amsterdam zo’n bijzondere stad vind? Het zou allemaal kunnen, maar het was een aangrijpend verhaal over de voorouders van Suzanna Jansen. En natuurlijk is het bijzonder als je veel herkent. En dan echt van Veenhuizen tot en met Slotermeer. Lezen verruimt je blik en het doet daarom ook iets me jezelf. Wat is er nu mooier! Twee aanraders dus!