DSB
Sommigen roepen, DSB; weg er mee. Je zult daar maar een heleboel geld hebben staan. Toch blijft het een intrigerend verhaal. Die meneer Dirk Scheringa, ooit agent, nu bankdirecteur in “ruste”. Hoe kunnen mensen er toch steeds weer instinken? Uiteindelijk draait het toch om hebzucht, steeds weer komt het slechte van de mens boven. Je moet toch snapppen dat als die meneer Dirk een eigen bank heeft, een eigen voetbalclub, een eigen schaatsploeg, een eigen museum… Wil je dan net zoveel? Steeds maar groter?